MEVLÂNÂ HİMMETİYLE «NEY» OLUP İNLEYELİM

Şerife Şule TESLİMOĞLU serifeteslimoglu00@gmail.com   Kur’ân; «İkra’!» diyorken; «Bişnev!» diyor Mesnevî, Yaradan’ın adıyla okunmazsa olmuyor. Dinlemek söylemekten evlâ, gerek bir nevi, Dinlediğin söz kalbe dokunmazsa olmuyor. Ruhların feryâdını can kulağı duymazsa, Hakikatin sözüne cemî âzâ uymazsa, Toklukta aç kalan ruh, açlık ile doymazsa; Kör nefis can elinde yakınmazsa olmuyor. Gerçeklerin önünden çekilmez ise sanal, Terk eyleyip gitmezse kalplerden mâl ü […]

Continue reading »

GÖZÜNÜZDEN, GÖNÜL DENİZİNİZE GİRENLERE DİKKAT EDİNİZ!

YAZAR : Raif KOÇAK raifkocak@gmail.com 3 Allah Teâlâ; insanı diğer varlıklardan üstün olarak yarattı, insana akıl ve irade verdi. İnsan; bu irade ile iyiyi kötüden, güzeli çirkinden, faydalıyı zararlıdan ayırma özelliği kazandı. Cenâb-ı Hak; insana akıl ve iradenin dışında; bedeninde bulunan organların en özeli olarak, hareketlerini ve istikametini belirleyen kalp verdi. İnsan, bu kalp ile beynine ve dolayısı ile diğer […]

Continue reading »

ÇAĞLAYIP, DOLDUKÇA İRFÂNA DÖNDÜM!..

ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Gönül, safha safha yazılmış bahtım; Tefekkür ettikçe mîzâna döndüm!.. Uyan, Süleymân’a inmedi tahtım; Belkıs’ın seyrinde mestâna döndüm!.. Geceme ışık mı her secde, kıyam? Hakk’adır bu senâ, bu hamd, ihtirâm!.. Yanmış yüreğimi oyarken ilham; Hikmet kaynağında tuğyâna döndüm!.. Seyret, toprak tende ömrün izini; Şerh et her menzilde varın özünü!.. Gör iki âlemin, mânâ yüzünü; Oku, âyet […]

Continue reading »

GENE KURBAN VERDİK CÂNAN!

ŞAİR : Osman TAŞ osmantas909@gmail.com Ruh gibi bir mukaddesi, «Ten»e kurban verdik cânan! Fedâ edemedik nefsi, «Ben»e kurban verdik cânan! Bel bağladık ta serâba, Bîgâne kaldık, türâba! Nicedir kalbi harâba, Sîne kurban verdik cânan! Sahip çıkamadık düne, Rota çizdik yanlış yöne! Sûflî emel için âna, Sene kurban verdik cânan! Hak yolunda yoldaşlığı, Hızır ile sırdaşlığı, Allah için kardeşliği, «Kin»e kurban […]

Continue reading »

GENÇLERİMİZİ EĞİTMEK

YAZAR : H. Kübra ERGİN hkubraergin@hotmail.com İnsanı bir damla sudan yaratan Rabbi; ona yaşamayı isteyen bir nefis, düşünmeyi isteyen bir akıl, hissetmeyi isteyen bir kalp ve idrak etmek isteyen bir ruh vermiştir. Elbette keremi bol Mevlâ’mız insana bu mânevî ihtiyaçlarına uygun mânevî gıdalar da var etmiştir. Nefsine tecrübe edeceği çeşitli hâdiseler, aklına düşünüp fehmedecek ilimler, kalbine çeşitli hisleri tanıyacağı hâller, […]

Continue reading »

RÛHUMUN KANATLARI

ŞAİR : FECRÎ (İbrahim BAZ) ibrahim.baz@hotmail.com Tutun ellerimden, ey göğü dokuyan kuşlar! Boğacak yoksa beni içime akan yaşlar. Sînem derin bir dehliz, bir çağlayan çağlıyor, Bütün insanlık, sanki hep birlikte ağlıyor. Bir yanda hâin nefis, yoluma ağ örüyor, Bir yanda âsî iblis, kıkır kıkır gülüyor. Yok mudur dağlarda, hiç duâsı makbul derviş? Kalbinden bir yol bulup tâ müntehâya ermiş… Eğri […]

Continue reading »

Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -14-

Harun ÖĞMÜŞ SON BULACAK Hoş bâş ki âlem güzeran hâhed bûd, Rûh ez pey-i ten na’rezenân hâhed bûd, An kâse-i ser ki bülheves mîbînî; Zîr-i kadem-i kûzegerân hâhed bûd. Zevk et ki, cihan bir gün olup son bulacak, Rûhun bedeninden âh edip ayrılacak, Binlerce emel yüklü bu kıymetli başın; Bir kâse olup meyle lebâleb dolacak. (Ömer Hayyam Rubâîleri, trc. Abdullah […]

Continue reading »

YERE YEM OLMA

ŞAİR : ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL) huzeyfeyuksel1@gmail.com Kendi rûhundan o Kudret, bize bir can verdi, En büyük nîmeti lutfeyledi, îman verdi. Şüphesiz her iki dünyâda şifâmız olarak, Misli yoktur dedi gökten, bize Kur’ân verdi. Ümmet olmak ne şeref Hazret-i Peygamber’e hem, O’nu âlemlere rahmet, cana cânan verdi. Görebilsek bu cihan cennete dâvetle dolu, Perdesiz gözlere lutfeyledi, iz’an verdi. Gül Nebî gelmeden […]

Continue reading »

Secde

ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Bahş-ı Mevlâ; yaratılmış bu alın secde için… Kapanın secdeye Hak lutfu bu kevserden için… Düşünürsün niye dümdüz uzanır hâlde diye… Yaratılmış bu cihan mü’mine seccâde diye… Secde hâlinde durur bak, ana rahminde cenin… Bir ömür secdeye râm olmalı rûhun, bedenin! Secdedir nefsi yenip burnunu sürtmek, kabre, Secdedir rûhun için Arş’a yönelmiş ibre… Secdedir sıhhate […]

Continue reading »

RÛHU YOK MU?

YAZAR : M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com İnsan için hayatta en yönlendirici olarak; ihtiyaçlar, sebepler, mazeretler ve bahaneler daima başrolde. Bir meselede ihtiyacı, sebebi, mazereti veya bahanesi olan için başka bir hakikat gerekmiyor âdeta. Fakat bu hususların kaynağı iki merkezli. Biri nefs, diğeri ruh. Zamânede ruh; ne yazık ki nefsin içinde hapsedilmiş olduğundan, ihtiyaçlar, sebepler, mazeretler ve bahaneler sadece nefsâniyet […]

Continue reading »
1 2 3