MEVLÂNÂ HİMMETİYLE «NEY» OLUP İNLEYELİM

Şerife Şule TESLİMOĞLU serifeteslimoglu00@gmail.com

 

Kur’ân; «İkra’!» diyorken; «Bişnev!» diyor Mesnevî,
Yaradan’ın adıyla okunmazsa olmuyor.
Dinlemek söylemekten evlâ, gerek bir nevi,
Dinlediğin söz kalbe dokunmazsa olmuyor.

Ruhların feryâdını can kulağı duymazsa,
Hakikatin sözüne cemî âzâ uymazsa,
Toklukta aç kalan ruh, açlık ile doymazsa;
Kör nefis can elinde yakınmazsa olmuyor.

Gerçeklerin önünden çekilmez ise sanal,
Terk eyleyip gitmezse kalplerden mâl ü menal,
Kurumazsa fitnenin zuhur ettiği kanal;
Canlar takvâ cevherin takınmazsa olmuyor.

Edep erkân ziyneti, süslemeli kulları,
Kullar incitmemeli, yürüdüğü yolları,
Gelin hâmûş olalım, zer eyleyip dilleri;
Mü’min mâlâyânîden sakınmazsa olmuyor.

Hak kitâbı okuyup, hak sözü dinleyelim,
Lutfeylesin Yaradan hikmeti anlayalım,
Mevlânâ himmetiyle «ney» olup inleyelim;
Gönül o pencereden bakınmazsa olmuyor.

Yokluk küheylânının tutunup yelesine,
Merhameti doldurup muhabbet selesine,
Seherde kulak verip münâdînin sesine;
Varlık yoluna revân olunmazsa olmuyor.