Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
CEMÂLÎ (Mustafa ASLAN) Böyledir kānûnu dünyânın çıkar can âkibet, Eylesin Rabbim giden her câna sonsuz mağfiret, Hamdülillâh var inancım târihin yazmak gerek: Şükrü ELÇİN göçtü dünyâdan, İlâhî, rahmet et 1891 شكرى الچين گوچدى دنيادن الهى رحمت ايت +117 حمد للّٰه 2008 Sabırla, metanetle savundu dâvâsını, Her şeyden geçti âhir özleyip Mevlâ’sını, Yaz kalem tarihini sitâyişle şöylece: Şükrü ELÇİN Bey bu […]
Continue reading »CELİL (Halil GÖKKAYA) Sıla-yı rahimi rahmet bilerek, Uçarak giderdik Kale Köyü’ne. Dertleşirdik bir araya gelerek, Bayram geldi anne, sen yoksun yine… Çığlık çığlık kapılara koşardın, Sevincinden dolup dolup taşardın, Hani sen hep bizim için yaşardın, Bayram geldi anne, sen yoksun yine… Ne bana hiç kızmayan gül yüzün var, Ne başımı yasladığım dizin var! Evimizin dört yanında izin var, Bayram geldi […]
Continue reading »Bestami YAZGAN Bahar yeşilinde, kar beyazında, Alda sevdim seni gönül güzeli. Yâre can sunarken aşk ayazında, Gülde sevdim seni gönül güzeli. Dağ başında elvan çiçek gezerken, Şehre inip yürek yürek gezerken, Kovanından âb-ı hayat sızarken, Balda sevdim seni gönül güzeli. Söz ırmağı dudağından akardı, Her damladan inci, mercan çıkardı, Nefesin gülistan, sesin bahardı, Dilde sevdim seni gönül güzeli. Vefâ dağlarında […]
Continue reading »Ahmet ARSLAN Canınla, kanınla toprağa aktın, Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!» İçimde sönmeyen bir ateş yaktın, Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!» Yeter ki var olsun benim milletim, Güçlü olsun ay-yıldızlı devletim. Sen de kucağımda kalmıştın yetim, Ne diyeyim yavrum; «Vatan sağ olsun!» Her ana; oğlunu, kızını özler, Ateş düşenlerin yüreği sızlar. Şehid arkasından ağlanmaz kızlar! Ne diyeyim yavrum; […]
Continue reading »
Kıymetli Okuyucularımız, Biz, «biz» olduğumuzda değerliydik. Kendimiz olduğumuzda. «Kendi gök kubbemiz altında», «bize göre», bizi biz yapan kıymetlere göre hareket ettiğimizde bambaşkaydı her şey. Milletçe düşlerimizi Alemdâr-ı Rasûl Eyüp Sultan’ın yeşil sancağının süslediği ve o mâneviyat ve savletle «dev gibi orduları yendiğimiz» zamanlar… Sonra gayretin yerini rehavet aldı. Film koptu. Toparlanmaya çalışırken artık «biz» olmaya değil, batılı olmaya, yabancı olmaya, […]
Continue reading »
Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI tali@yuzaki.com Sene 1921. Yahya Kemal tedavi maksadıyla Sofya’dadır. O günlerde Bulgarların millî şairlerinden, Türk düşmanlığıyla bilinen Vazov ölür. Cenazesine Türkler de katılacaktır. Yahya Kemal vatana döndükten sonra yazdığı intibâları içerisinde bu cenazeden bir sahne aktarır: “Ah esaret! Ne fecî cilvelerin vardır! O gün cenazede tabiî bilıztırar (zorakî olarak) Vazov’un menfûru Türklerin de heyetleri vardı. Ben o fesli […]
Continue reading »
Sadettin KAPLAN sadettinkaplan@gmail.com «20. Yüzyıl Türk Şiirinde BEŞ ŞAİR» adlı kitabımıza aldığımız beş şairden biridir Yahya Kemal… Dîvan edebiyatının öldüğünün söylendiği, «aruz»un şiirimizde artık bir «vezin» olarak kerhen kullanıldığı, bu veznin Türkçe ile bağdaşamadığının savunulduğu bir dönemde; «hâlis şiir» avcısı olarak ortaya çıkan ve büyük bir hayran kitlesinin gönlünde şiirin kaynağı, sanatın kaymağı olan «üstad»ın adıdır Yahya Kemal… Şiirini aruzla […]
Continue reading »
Dr. Harun ÖĞMÜŞ harunogmus@yuzaki.com Yahya Kemal, bu yazının hudutlarını çok çok aşan dev bir kültür hazinemizdir. Ancak onu yâd etmek için onun ve şiirinin bize ifade ettiği ilk anlamlar üzerinde durmaya çalışacağız. «Yahya Kemal» denilince ilk başta tarih, vatan, husûsiyle de vatanın süzülüp imbikten geçirilmiş hâli demek olan İstanbul ile mûsıkî akla gelir. Üstad; kahramanlarını sonunda hep cennete gönderdiği Akıncı, […]
Continue reading »
Yard. Doç. Dr. Emin IŞIK Yahya Kemal’in ne dediğini, ne demek istediğini anlamak için, onun şiir ve hayal dünyasına girmek gerekir. Bunun için onun bütün bildiklerini bilmek de yetmez. Zira ondan daha çok tarih bilenlerin, tarihimize; ondan daha çok din bilenlerin, dinimize onun gözüyle bakabilmiş ve onun gördüklerini görebilmiş olduğu söylenemez. Yahya Kemal’i diğerlerinden farklı kılan şey, millî varlığımıza bütüncül […]
Continue reading »
Ayla AĞABEGÜM “Lâkin benim dinî ve millî terbiyem üzerinde daha şiddetle müessir olan annemdir. Annem çok Müslüman bir kadındı. Muhammediyye okur, bana Kur’ân öğretirdi. Muhammediyye’den bizzat Yazıcızâde Mehmed Efendi’nin hazin bir makamla söylediğini zannettiğim bir ilâhiyi çok severdim: Eğer Rûm’un revânında görürsem ben dilârâyı Revânına revân idem Semerkand’ı Buhârâ’yı Mısralarında coğrafyaya ait şehirlerden, ülkelerden ziyade, başka bir âleme, belki de […]
Continue reading »