YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
YAZAR : Mehmet MENCET BASİT ZANNEDİLEREK DÜŞÜLEN BÜYÜK FÂCİALAR Bir kıssa vardır: “Günlerden bir gün şeytanın yolu bir köye düşmüş. Keyfi yerinde olan şeytan, sırtını bir ağaca dayamış ve buzağısı kazığa bağlı olan ve ineğini sağan genç bir kadını uzaktan izlemiş. Şeytan; kadını epeyce izledikten sonra, yerinden kalkıp kazığa bağlı buzağının ipini biraz gevşetmiş. Buzağı bu, az ötede annesinin sütünün […]
Continue reading »
YAZAR : Raif KOÇAK raifkocak@gmail.com Anacığım; erken göçtün dünyadan… Sen gideli koskoca yirmi yıl olmuş, yeni fark ettim. Ama hem yerin, hem de yaran hâlâ belli. Bilir misin? Koca adam olduk! Evlât sahibi olduk ama birisi yanımda; «Anne!» deyince içimde bir tufan kopuyor anne… Bazen düşünüyorum, içim acısa da, dilim söylemeye gitmese de; «İyi ki erken gitmişsin.» diyorum anne. Böyle […]
Continue reading »
YAZAR : Ahmet ZİYLAN Kâmil odur ki, bıraka dünyada bir eser, Eseri olmayanın yerinde yeller eser… Farklı farklı söylenen mühim bir hakikat: İnsan bu dünyada bir eser bırakma gayretinde olmalı. Mâzîye bakınca ecdâdın en büyük gayesinin bu olduğunu görüyoruz. Arkalarında bir eser bırakmak! Bir vakıf, bir camii, okul, kitap, hastahâne, külliye… Bir dergâh, medrese, kervansaray, çeşme… Hulâsa yaratılmışlara faydalı olan […]
Continue reading »
YAZAR : Dr. Halis Ç. DEMİRCAN cetindemircan2@hotmail.com «Âhiret nedir?» denildiğinde hemen Hazret-i Ali -radıyallâhu anh-’ın şu sözü aklıma gelir: “İnsanlar uykudadır. Ölümle uyanırlar…” Allah Teâlâ; sadece kendisine kul olmak için yarattığı insanı, uykuda olduğu farz edilen dünya hayatında, imtihana tâbî tutar. Bu zorlu dönemde kişi, kendisine geçici olarak verilenler ile imtihan edilir. İnsan fıtrat olarak mala ve servete karşı meyyal […]
Continue reading »
YAZAR : Mehmet MENCET BOŞANMA ve EBEVEYNLERİN ROLÜ Bugün gençler; bütün maddî imkânlarını son noktasına kadar zorlayıp, hattâ kredi bile alıp, hiç eksiksiz yuva kuruyorlar. Kimseye danışmadan, kafalarına göre bir eş seçiyorlar. Şimdilerde bir «elektrik alma» lâfı çıktı. Aileler birbirine uyumlu mu, rızâları var mı? Düşünmüyorlar. Aileler uyuşmayınca, biraz da maddî imkânsızlıklar, taksitler arasında bocalama, belki de iş kaybı… derken […]
Continue reading »
YAZAR : Ahmet ZİYLAN Gaziantep’te bir bahar sabahıydı… Sabah namazını kıldım camiden eve geliyordum. Cami ile evin arasında bulunan parkın içinden geçerken, bir kedi yavrusu peşime takıldı. Yağmur yemiş, titriyor. Bir önüme geçiyor, bir yanımdan dolaşıyor, dikkatimi çekmeye uğraşıyor. Yolun karşısına geçtim, o da benimle geçti. Evin kapısına geldim. Anahtarla kapıyı açıyorum. Kapıyla benim aramda iki ayağının üzerine kalkmış, patilerini […]
Continue reading »
YAZAR : Dr. Halis Ç. DEMİRCAN cetindemircan2@hotmail.com Gece yarısı anacığımın ağlama sesiyle uyandım, fırlayıp yanına koştuğumda gördüğüm manzara tüyler ürperticiydi. Yanan bir binanın saçtan yapılmış çatısı artık kıpkızıl olmuş, üzerindeki çiviler birer mermi gibi havaya fırlıyor, canhıraş feryatlar ortalığı kaplıyordu. Yıl 1966, Erzurum’un Dumlu Bucağı Yeşildere Köyü’nde soğuk bir Aralık akşamıydı. Bir vadinin tabanına kurulmuş olan köyün yanındaki askerî birliğe; […]
Continue reading »
YAZAR : Mehmet MENCET Önceleri tapu kadastro dâvâlarına bakarken; insanların gayrimenkulleriyle, evler, bahçeler, tarlalar vs. ile uğraşırken gittikçe daha fazla ihtiyaç duyulan aile mahkemesine tayin oldum. Daha önce böyle bir birim yoktu. O zaman da boşanmalar yok değildi ama bu işi asliye hukuk mahkemeleri yapıyordu. Daha önce milletin bahçesiyle, tarlasıyla meşgul iken; bu kez evlerinin mahremiyetine şahit olmak durumundaydım. En […]
Continue reading »
YAZAR : Ahmet ZİYLAN Rahmetli halam, hacdan döndüğünde bana; “–Kâbe’nin halkasına yapıştım, sana çok duâ ettim oğlum!” demişti. Merakla sormuştum: “–Ne diyerek duâ ettin hala?” “–«Yâ Rabbî!.. Ahmet kuluna çok ver!» dedim.” Fukarâlıktan çok çektiği için öyle duâ etmiş. Ben de demiştim ki: “–Keşke öyle demeseydin!” “–Ne deseydim?” “–«Ahmet’ime hüsn ü akıllar ver!» deseydin.” Çünkü; Güzel bir aklı olan insan, […]
Continue reading »
YAZAR : Mehmet MENCET CÂLİB-İ DİKKAT Yıl 1990. Antalya’ya geleli bir yıl olmuş. Bir arkadaşım dedi ki: “Bizim mahallede cami yok. Cami vazifesini karşılayacak büyük bir mescid yapıldı. Semt olarak Antalya’nın sosyetik-turistik bir yerindeyiz. Fakat camiden rahatsız olan müteahhit; yaptırdığı evlerin değerini düşüreceği korkusuyla, mescidin kapattırılması için bir avukat tuttu. Böyle modern bir semtte, paçalarını sıvayıp takunya giyerek abdest […]
Continue reading »