Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -12- BİR NEFES

Harun ÖĞMÜŞ Sâkî, kadehî! Ki kâr-ı âlem nefesîst, Ger şâdi ez-ô yek nefes, an nîz besîst! Hoş bâş zi-herçi pîşet âyed ki cihan, Hergiz neşeved çonan ki dil-hâh-ı kesîst! Ömrün bu cihanda bir nefestir ancak, Neşveyle geçirsen o da çok, içmene bak! Kısmette ne varsa râzı ol, çünkü zaman, Hiç kimseye râm olmadı, râm olmayacak! (Ömer Hayyam Rubâîleri, trc. Abdullah […]

Continue reading »

Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -11- 

Harun ÖĞMÜŞ Testinin Nasihati Ber-seng zedem dûş sebû-yi kâşî, Ser-mest budem ki kerdem in evbâşî, Bâ-men be-zebân-ı hâl mîgoft sebû: Men çün tu budem, tu nîz çün men bâşî! Dün testiyi çaldım taşa sarhoşluk ile, Birdenbire feryâd ederek geldi dile: Vaktiyle inan senin gibiydim ben de, Gāfil, beni şefkatle al aldıkça ele! (Ömer Hayyam Rubâîleri, trc. Abdullah Cevdet, nşr. Mehmet […]

Continue reading »

Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -10-

Harun ÖĞMÜŞ YOK ÇARESİ… Tîrî ki ecel keşed, siperhâ hîçest, V’in muhteşemi-yi sîm ü zerhâ hîçest, Çendan ki be-rûy-i kârhâ der nigerem, Nîkîst ki nîkest, digerhâ hîçest. Şaşmaz, ecelin attığı ok kalbi deler, Yok çâresi dünyâya da hükmetse beşer, Tahkîk edip işlerin düşündüm sonunu, Yalnız iyilik faydalı, bâkîsi heder! (Ömer Hayyam Rubâîleri, trc. Abdullah Cevdet, nşr. Mehmet KANAR, İst:, Şûle, […]

Continue reading »

Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -9-

Harun ÖĞMÜŞ YA BİR GÖZDÜ VEYA BİR ÇEHRE! Her zerre ki ber-rûy-i zemînî bûdest, Horşîd-ruhî, zürhe-cebînî bûdest. Gerd ez-ruh-i âstîn be-âzerm feşân, K’an hem ruh-i hûb-i nâzenînî bûdest. Altında şu an çiğnediğin her zerre, Vaktiyle ya bir gözdü veyâ bir çehre. Şefkatle sil üstündeki toz zerresini, Zîrâ o da bir dilber iken düştü yere. (Ömer Hayyam Rubâîleri, trc. Abdullah Cevdet, […]

Continue reading »

Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -8-

Harun ÖĞMÜŞ FARZET Kİ YER ALTINDASIN! Mîkûş çü zîr-i felek-i bî-bâkî! Mey nûş çü der-cihân-ı âteşnâkî! Çün evvel ü âhiret be-cüz hâkî nîst, Engâr ki ber-hâk neî, der-hâkî! Gam çekmeye değmez bu yıkık han, iyi bil! Eğlenmene bak haydi, gözünden yaşı sil! Mâdem ki sonun toprak olup gitmektir, Farz et ki yer altındasın, üstünde değil! (Ömer Hayyam Rubâîleri, trc. Abdullah […]

Continue reading »

Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -7-

Harun ÖĞMÜŞ Rü‘yâ Şâdî be-taleb ki hâsıl-ı ömr demîst, Her zerre zi-hâk Keykubâdî vü Cem’ist. Ahvâl-i cihân u asl-ı in ömr ki hest, Hâbî vü hayâlî vü firîbî-i demîst! Altındaki yer sanma ki çok muhkemdir, Her zerresi bir Cem ya da bir Rüstem’dir. Dünyânın aslı faslı yoktur, hepsi, Rü‘yâya bedel gelip geçen bir demdir! (Ömer Hayyam Rubâîleri, trc. Abdullah Cevdet, […]

Continue reading »

Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -6-

Harun ÖĞMÜŞ Mehtap Mehtâb be-nûr dâmen-i şeb beşkâft… Mey hor ki demî çünin ne betvânî yaft! Hoş bâş u ber-endîş ki mehtâb besî, Ender ser-i hâk-i yek-be-yek hâhed tâft! (Ömer Hayyam Rubâîleri, trc. Abdullah Cevdet, nşr. Mehmet KANAR, İst:, Şûle, 2013, s. 185) Nûruyla ay açmış gecenin mahremini… Mey iç, bulamazsın bu saâdet demini! Çook ay doğacak, kabrini aydınlatacak, Ammâ […]

Continue reading »

Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -5-

Harun ÖĞMÜŞ Muhdes ve Kadîm Çün nîst makâm-ı mâ der-in deyr mukim, Pes bî-mey ü ma‘şûka hatâîst azîm. Tâ key zi-kadîm ü muhdes ey merd-i selîm, Çün men reftem, cihan çi muhdes, çi kadîm. Mâdem ki değilsin bu yıkık handa mukim, Muhdes mi, kadîm mi sorma ey akl-ı selîm! Sen göçtükten sonra onun üstünden, İster muhdes olsun o isterse kadîm! […]

Continue reading »

Ömer Hayyam Rubâîleri – HAYIR VE ŞERDEN KURTAR!

ŞAİR : Harun ÖĞMÜŞ Yâ Rab! Zi-reh-î bîş u kemem bâz rehan! Meşgûl-i hodet kun, zi-hodem bâz rehan! Tâ hüşyârem, nîk ü bedî mîdânem, Mestem kun u ez-nîk ü bedem bâz rehan! Yâ Rab! Beni gamdan ve kederden kurtar! Tek zâtına bağla, gayrilerden kurtar! Tâ aklım erelden bilirim hayr u şeri, Mest et beni Sen’le, hayr u şerden kurtar! (Ömer […]

Continue reading »

Ömer Hayyam Rubâîlerini Türkçe Söyleyiş -2-

ŞAİR : Harun ÖĞMÜŞ Hükm-i Kader Her nîk ü bedî ki der nihâd-ı beşerest, Şâdî vü gamî ki der-kazâ vû kaderest, Bâ-çarh mekun havâle k’ender reh-i ışk, Çarh ez-tu hezâr bâr bîçâreterest. (Ömer Hayyam Rubâîleri, trc. Abdullah Cevdet, nşr. Mehmet KANAR, İst:, Şûle, 2013, s. 186) Dünyâda vukû bulan bütün hâdiseler, İster iyi, ister kötü hep hükm-i kader. Hamletme sakın […]

Continue reading »
1 2