YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
ŞAİR : SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com Sen ne Şîrîn’sin bu gönlüm gayrı Ferhâd olma mı? Can verip de Bî-Sütun’da ömrü berbâd olma mı? Asker-i sevdâya serdâr olsa gönlüm çok mudur? Can verip cânân elinden candan âzâd olma mı? Mekteb-i sevdâya göndersem şu gönlüm tıflını, Ders alıp Mecnun-sıfat bir demde üstâd olma mı? Yüz çevirmiş hastasından; «Çâresi ölmek!» demiş; Ol […]
Continue reading »ŞAİR : SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com Cânan yanılıp dün gece baktım bize gelmiş. Al aldı yanaklar yine sordum göze gelmiş. Ben râzı idim cânımı alsın heder etsin, Kâfir yine kahretmeye bir kem söze gelmiş. Kaşlar iki yay, gamzesi ok, saçları urgan, Gördüm ki o zâlim nice hâcet düze gelmiş. Hasretle bahâr özleyedursun deli gönlüm; Bir sam yeli esmiş yine […]
Continue reading »ŞAİR : MÜRİD (Mustafa TAHRALI) mustafatahrali@hotmail.com Nice bir cân idi kurban sana, kurban yerine… Sundu lutfun, koçu, kurban diye her can yerine… Zâhir olsun diye hüsnün, bürüyüp kaftanına, Salıverdin nice şeydâları meydan yerine… Tâ ezelden okuyup hattını Mecnûn aşkın, Uzatır boynunu bin cân ile, kurban yerine… Veche müştâk idi şeydâ gözü, vechin gözetir, Kasr-ı cennetteki hûrî ile gılman yerine… Aşk […]
Continue reading »Harun ÖĞMÜŞ Şîşenin yakmada bir âteş-i sûzân içini… Hıçkırıklarla döker kâseye her ân içini… Çok mu can verse kadeh ağzına vardıkça senin? Çekiyor hep ona yetsem diye her cân içini… Almadın kâse kadar gönlünü sevdâ-zedenin, Fecre dek etti hased âteşi biryân içini… Bu riyâdan geçemez kâse alıp zâhid ele, Yıkayıp pâk edemez elbet o nâdân içini… Kıldı meyhâneyi Hârûn’a Hudâ […]
Continue reading »ŞAİR : Harun ÖĞMÜŞ Allah Allah hem gazâ hem ilm ü irfan devridir! Avdet etmiş âdetâ Sultan Süleyman devridir! Mührü teslîm aldı mâdem ki zamânın Âsaf’ı; Pâdişâh avlansın artık hoşça, el-an devridir. Hamdülillâh son bulup fetret, fetihler başladı; Kutlu olsun; tûğ için, sancak için şan devridir! Hak müyesser eyleyip fetholdu âhir Kandiye, Tüm Girit sathında artık Âl-i Osman devridir. Kös […]
Continue reading »ŞAİR : SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com 19 Mayıs 2004, İstanbul Emr-i sultâna icâbet bende-i fermâna şart!.. Bıkmadan her dem nezâket eylemek kurbâna şart!.. Pîr-i aşkın rahlesinden geçti âşık n’eylesin?!. Şüphesiz kim ilm ü irfân câhil ü nâdâna şart!.. Derd-i aşkın lezzetinden mest oluptur âşıkân; Anladım ben şimdi derman âcilen Lokmân’a şart!.. Zülf-i cânan çıkmasın gönlünden aslā bir zaman; Genc-i […]
Continue reading »ŞAİR : SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com Bîçâre gönül, boş yere dünyâya inandın, Gerçek sanarak bir sürü rûyâya inandın… Ferhâd ile Şîrin dudağın nârına yandın, Mecnûn ile hem saçları Leylâ’ya inandın… Bir servi boyun ardına düştün de dolaştın, Bülbül gibi her dem gül-i rânâya inandın… Hiç duymadığın sözlere kandın da yanıldın, Mestâne o gözlerdeki mânâya inandın… Bin derd ile yollarda […]
Continue reading »ŞAİR : Harun ÖĞMÜŞ ogmusharun@yahoo.com Aşk alınır mal değil lutf ile ihsân ile… İşte gönül vermiyor bülbüle gül cân ile… Anlaşılan hissemiz buymuş ezelden bizim, Eylemek olmaz nizâ kısmet-i Yezdân ile… Görmüş olanlar senin zülf ile endâmını, Eğlenemez bir dahî serv ile reyhân ile… Hakk’a niyâz eyleyip yalvaralım dâimâ, Can verelim son nefes dîn ile îmân ile… Hâlini Hârun senin […]
Continue reading »ŞAİR : Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com Yerindeyse aklımız, irademiz, bilgimiz, Niçin «fânî» olana alâkamız, ilgimiz?.. Demek ki; yanlışımız doğrumuzdan çok fazla, Çünkü; kalemden önce tükeniyor silgimiz!.. KALDI Bu tarih benim değil… Bu kültür «küf» kokuyor, Kibirli kavramların hepsi de muğlâk kaldı!.. Oynak keçi ağaçta hâlâ gazel okuyor, Dilinde dala bakan çebişle oğlak kaldı… 9 Kasım 2012
Continue reading »ŞAİR : Melda ÖZATA Ummanlarında gönlüm her zerresinde bir sal, İnsan için şifaymış insan yutan şu kumsal… Şaştın değil Meldâ, şaştın nasıl kader bu? Çalkantısında bir ses var sanki, oysa tellâl… Sevdâ şehîd ederken kuşlar gibiydi gönlüm, Yutmuştu sanki boşluk, dilsizdi sanki ahval… Çırpıntısıyla gönlüm bir hoştu çâresizdi, Enkazlarında kalmış gül gül yaraydı al al… Yazgım bu muydu sürmüş gitmiş […]
Continue reading »