YOLCU
Ahmet ARSLAN İnsan; çile dolu yere varıyor, Kırılan sedefte inci arıyor! Bu yolda ilk tepe, bizi bunalttı; Oysa önümüzde, dağlar duruyor! Sanır ki dünyada zamanı çoktur; Bilmez ki ölüm de insana haktır! Yolundaki âfetlerin içinde; Şehvetten beteri, kötüsü, yoktur. Can, doğan kuşudur; ömürse kafes Yaşatır dünyada onu bir nefes! İnancın aynası kesilen kişi; Yansıttıklarıyla, veriyormuş ses… İnsan; dünyalığa ömrünü verir, […]
Continue reading »