Kategori: EDEBİYAT

YAZAR : Ayla AĞABEGÜM aylaagabegum@hotmail.com Özel bir lisede, İskender PALA’nın «Od» romanını okuyan öğrencilerle sohbet ettik. Aşkın odu, ciğerimi yaka geldi, yaka gider… Garip başım; bu sevdayı çeke geldi, çeke gider… diyen Yûnus’u; şiirli bir dille romanlaştıran İskender PALA’nın eserini çocuklar, dikkatle okumuştu. Duygularını anlatmalarını istedim. Önce konuşmaya çekindiler, sorularla rahatlamalarını sağlamaya çalıştım. Benim en beğendiğim bölüm: Taptuk Emre, Yûnus’a […]

M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Yurt dışında bir vatandaşımız denk getirir, bir daire satın alır. Standardı belli olduğu için alış veriş öncesi içine girmemiştir. Tabiî anahtar eline geçtiği gün heyecanlıdır, hemen oraya yönelir. Daire, güzel bir semttedir. Binanın önü ferah. Girişi rahat. Yeni ev sahibi sıfatıyla bizimkinin memnuniyeti yüzüne de diline de yansımıştır. Yanındakilerle beraber neşeli neşeli binaya girer. Satın […]

Fatih GARCAN fatihgarcan@hotmail.com Genç, gayretli bir imam-hatipti Yusuf Hoca. Başarılarının bir meyvesi olarak kısa zamanda fark edilmiş, şehir merkezindeki camilerden birine tayin olmuştu. Mütebessim çehresi, dâvûdî sesi ve yardımseverliği ile kısa sürede kendini sevdirmesini bildi. Cami, bir külliye misali, namaz vakitleri dışında da dolup taşıyordu. Bu merkezî caminin lojmanı yoktu. Fakat cami derneğinin desteği ile kısacık bir zamanda bu mesele […]

M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Muhammed İkbal’in bir şiirinden şerh ile: Bir gece vakti. Kütüphanede güve ile pervâne (kelebek) konuşmakta. Güve dertli ve ıstıraplı: ‒Ey pervâne! Şu raflarda kimlerin eserlerini sayfa sayfa hatmetmedim ki! İbn-i Sînâ’dan Fârâbî’ye nice kitapları harf harf dolaştım. Lâkin âh şu hayat felsefesi! Onu bir türlü kavrayamadım. Günlerimi aydınlatacak bir güneşim de yok. Türlü endişeler içinde […]

YAZAR : Sadettin KAPLAN sadettinkaplan@gmail.com Adı Aydın’dı ama soyadı Öğretmen değildi. Değildi de, herkes ona Aydın Öğretmen diyordu. Okulda, evinde, sokakta… O, herkes için Aydın Öğretmen idi. Yaşı kırk bile değildi. Fakat ellisinde gösteriyordu. Çileli yıllar, dikenli yollar onu zamanından önce ihtiyarlatmıştı… İhtiyarlayan sadece bedeniydi. Gönlü ve rûhu hep gençti Aydın Öğretmen’in… O, hiç büyümeyen bir çocuktu. Çocuk yüreğinde herkese, […]

YAZAR : Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI tali@yuzaki.com İnsanın yeryüzündeki macerasında bir kabiliyeti bir hayli öne çıkıyor: Terbiye edicilik… İnsan; attan deveye, hattâ şahine, aslana; tohumdan ağaca her şeyi terbiye etti, ıslah etti, yetiştirdi. Dünya, emrine âmâde vaziyette… Nereye elini atsa, biraz gayret ve zekâ ile terbiye usûlünü bulmak sûretiyle ondan istifade etti. Hava ve su gibi birkaç temel madde dışında hemen […]

YAZAR : M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com FEDÂKÂRLIĞIMIZ NİSBETİNDE… Yeni doğmuş, âciz bir bebek ne bekler? Yaşlılığın pençesinde titreyen bir anne ve baba ne bekler? Damar parçalayan acılar içinde kıvranan bir hasta ne bekler? Ömrünün sığınağı olan evi başına yıkılan âfetzedeler ne bekler? Enkazların arasında hayat ümidi arayan zavallı iniltiler ne bekler? Alevlere esir düşmüş, diri diri yanan bir karınca […]

Sadettin KAPLAN sadettinkaplan@gmail.com Edebiyatın aslı «edeb»dir. Edeb; Arapça kökenli bir kelime olup, çok geniş anlamlar içerir… Edeb; nefsini tanıyıp had bilmek, kibri kırarak tevâzua sarılmak, hayâ ve vefâ sahibi olmak, kısaca güzel ahlâk anlamına gelir… Velîlerden Seriyy-i Sakatî der ki: “Edep aklın tercümanıdır. Herkes edebi kadar akıllı, aklı kadar edeplidir…” Edebiyat ise; söz ve yazı bakımından ahlâkî yanlışlıklara düşmeyi önleyen, […]

Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI tali@yuzaki.com Ülkemizde acı bir hakikat var. Esnaf, ticaret ve ziraat erbabı arasında dindarlık daha yaygınken, iş ve emek dünyasında bu nisbet azalıyor. Elbette genelleme yapmamalı, fakat ortada bir vâkıa var. Bunun çeşitli sebepleri sayılabilir. 1. Yakın tarih… Sınıflardan oluşan bir cemiyet geçmişimiz yok. Sanayileşmemizi taklitle sürdürürken, ortaya çıkan işçi sınıfımız da batı tarzında propagandalara maruz kaldı. Yakın […]

M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Mesnevî’de anlatılır: Mezarlık yolunda babasının tabutu önünde bir çocuk. İnliyordu, ağlıyordu, elleriyle başına vura vura feryat ediyordu: “–Âh babacığım! Seni nereye götürüyorlar? Kara toprağa gömecekler. Toprakta, dapdaracık bir yere, içi gam ve kederle dolu bir eve koyacaklar. O evde ne halı serili, ne hasır var! O evde yirmi dört saat zifirî gece. Ne akşamları bir […]