YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
M. Ali EŞMELI -Ziya Paşa’ya nazîre- Dün yoktu beyim, bunca musîbet yeni çıktı, Dermânı boğup mikroba rağbet yeni çıktı… Yaz kış sararıp solması çok eski cihânın, Lâkin ne rezâletlere dâvet yeni çıktı… Devranda büyükler bilinir kavgada meşhur Zinhar, küçücük yaşta cinâyet yeni çıktı! San’at gibi kim taktı o mâsûm ele pençe? On parmağının on katı şiddet yeni çıktı! Can […]
Continue reading »Şükran IŞIK Bizden selâm götürün Gül Şehri’nin kızına, Rûhunuzu süsleyin Medîne yıldızına! Mecnun kapının tozu, ey Medîne leylâsı, Bizim de boynumuzda o sevginin halkası. Tatlı dilinle doldun gönlümün peteğine, İstanbul’un bahârı dökülsün eteğine! Rüzgârın ipek eli, yokla onu seherde, Okuduğu duâyı bize ilet ezberde… Şükran’la ışık oldum yüzüne bakmak için, Dağlardan Gül Şehri’ne eriyip akmak için… Neşe saçar, nur […]
Continue reading »Recep YILDIZ Yıldızlar ağlıyor; gece bîçâre bir yürek, Allâh’a doğru göğsünü açmış da ürperir. Aşkın kanatlarıyla salınmak hayâli, tek… Leylâsı çölde, kendi şiirlerde can verir. Şâir, nasıl yürekleri fethetti aşk ile? Sarmaş-dolaş olunca bir âfetle, can gider. Bezminde ağlayan bir avuç gül verir çöle, Kalkar, şiir şiir yine cânânı meşkeder… Leylâ’nın ufka doğru alevlendi bûsesi; Şâir sükût içinde göğüsler […]
Continue reading »Olcay YAZICI Istırap kasîdesi, çölde susuz nilüfer İlenmez kaderine gazâ yolunda nefer Mirastır gözyaşları, Âdem ile Havvâ’dan Hisse almış kıssadan, Tûr dağında Mûsâ’dan Müjdeleyen esenlik: efsunlu ateş-gülü Direndirir, diriltir; Ibrâhim tevekkülü Eyüp’ün sabrı vardır, Yûsuf’un imtihânı Mazlumların feryâdı, kuşatır tüm cihânı Leylâ mecaz bir sevdâ, Mecnûn ilâhî âşık Aydınlatır zindanı Şark’tan yükselen ışık Belirir büyük günde, kim kudretli, kim garip? […]
Continue reading »Mehmet Turan YARAR Zâlim felek inlet beni sen, kır bakalım Çıldırmadı hâlâ diye çıldır bakalım Er geç giderim, zerrelerim toprak olur Çok kalmadı, gel toprağı yıldır bakalım. *** Şâir, gülüşün hoş, duruşun pek de yaman Mor dağlara hor bakmada burnun kocaman Her söylediğinden pire kalmaz geriye Sen kendini devlerle kıyâs etme aman!..
Continue reading »Nafiz NAYIR Uzaktaki kardeşim, yol beklermiş kaç demdir; İkimiz bir dünyanın ufukları gibiyiz. Babası amcam olur, dedeleri dedemdir; Biz onunla bir evin çocukları gibiyiz. Sevgimi azık etsem, hasretimi de kanat, Bir gün gitsem diyorum, beklendiğim diyara. Gece türkü tuttursam esen rüzgâra inat, Azerî balaları dalmışken uykulara… İçimdeki mukaddes meş’aleyi yakarak, Adım adım dolaşsam, bütün Kazak elini. Bir sevimli ihtiyar […]
Continue reading »Mahmut TOPBAŞLI Yüreğimde ikindiler birikir, Güneşin bürdesi düşer alnıma. Akıp gider ellerimden nice kir, Bir bahar müjdesi koşar yanıma… İçe sinmiş sûretleri anarak, Soylu bir türküyü taşır nefesim. Mermere damlayan suyla yanarak, Leylâsız çöllerde üşür nefesim… Berceste sözlerde ezelî hikmet, Yıldızlara su tadında özlemdir. Zamanı ıslatan bu yağmur elbet, Ruhumu yoğuran kutsî çilemdir… Bükük boyunlarda derviş edâsı, Hüznün hazinesi […]
Continue reading »Prof. Dr. Mustafa TAHRALI -Merhum Cinuçen TANRIKORUR’un hâtırasına- Bir nağme-i dil-sûz okuyan bülbül-i cânız «Âteş kesilir geçse SABÂ gülşenimizden» (1) Mutrıp tutulup seyrine açmışsa DÜGÂH’ı Bin âh ile bir «Hû» duyulur neyzenimizden Bir başka açar gülleri âh BESTENIGÂR’ın Bülbül tutar âhengini müstahzenimizden ÇARGÂH ile bir bir sunulur sâgarı aşkın Dilden dile mahfîce gönül mahzenimizden Gönül âlemde HÜSEYNÎ tutup âvâzesini […]
Continue reading »Melda ÖZATA Ben Çamlıca’dan o hoş diyardan İstanbul’u gözlesem seninle Baksam kıyısında bir hisardan İstanbul’u gözlesem seninle Akşam tutuşur sular ne âlem Bilsen ne çeker zavallı sînem Akşam yine gözlerimde bir nem İstanbul’u gözlesem seninle Geçtikçe o dalgalar boğazdan Binbir tepe erguvanla nazdan Cennetler açılmış ufka yazdan İstanbul’u gözlesem seninle Son dem ki sayıklanan fasılsa Geçmiş gidiyor ömür nasılsa […]
Continue reading »Mustafa Necati BURSALI Allah evi Kâbe’den, Nebî kokusu gelir. Binlerce sahâbeden, Nebî kokusu gelir!.. Şuradan ve buradan Perde kalkar aradan, Ey gönül, tâ Hirâ’dan, Nebî kokusu gelir!.. İşte gül, mine, zambak, Her biri kar gibi ak, Enginden ırmak ırmak, Nebî kokusu gelir!.. Taze bahardan, yazdan, Her ezan ve namazdan, Damla damla Hicaz’dan, Nebî kokusu gelir!.. Daldan, yeşil yapraktan, Can […]
Continue reading »