O’NUN KOKUSU

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Mustafa Necati BURSALI

Allah evi Kâbe’den,
Nebî kokusu gelir.
Binlerce sahâbeden,
Nebî kokusu gelir!..

Şuradan ve buradan
Perde kalkar aradan,
Ey gönül, tâ Hirâ’dan,
Nebî kokusu gelir!..

İşte gül, mine, zambak,
Her biri kar gibi ak,
Enginden ırmak ırmak,
Nebî kokusu gelir!..

Taze bahardan, yazdan,
Her ezan ve namazdan,
Damla damla Hicaz’dan,
Nebî kokusu gelir!..

Daldan, yeşil yapraktan,
Can cevheri topraktan,
Her cadde, her sokaktan,
Nebî kokusu gelir!..

Aklın almıyor amma,
O Nur’dan arz ve semâ,
Çiçeklerden dâima,
Nebî kokusu gelir!..

Geri gelmez mi giden?
Ömer, Osman, Ali’den,
Hacı Bayram Veli’den,
Nebî kokusu gelir!..

Tâ Hirâ’nın başından,
Toprağından, taşından,
Sıddîk’ın gözyaşından,
Nebî kokusu gelir!..

O ki, varlığa sebep,
Âlem sevdâsında hep,
Her nefes, her rûz ü şeb,
Nebî kokusu gelir!..

Yalap yalap su gibi,
Gül nerdedir bu gibi?
Cennet kokusu gibi,
Nebî kokusu gelir!..

Elif’ten, lâmdan, mimden,
Şu tek noktalı cimden,
İnci, zehep ve sîmden,
Nebî kokusu gelir!..

Her diyar ve her ilden,
Fırat, Sakarya, Nil’den,
Hazret-i İsmail’den,
Nebî kokusu gelir!..

O ki, en kerîm Sultan,
İncil, Zebur, Dâvud’dan,
Bedir’den ve Uhud’dan,
Nebî kokusu gelir!..

Ey Yâre yol bulucu,
Nerde sevdânın ucu?
Ravza’dan burcu burcu,
Nebî kokusu gelir!