YASLI ASYA
Olcay YAZICI
Istırap kasîdesi, çölde susuz nilüfer
İlenmez kaderine gazâ yolunda nefer
Mirastır gözyaşları, Âdem ile Havvâ’dan
Hisse almış kıssadan, Tûr dağında Mûsâ’dan
Müjdeleyen esenlik: efsunlu ateş-gülü
Direndirir, diriltir; Ibrâhim tevekkülü
Eyüp’ün sabrı vardır, Yûsuf’un imtihânı
Mazlumların feryâdı, kuşatır tüm cihânı
Leylâ mecaz bir sevdâ, Mecnûn ilâhî âşık
Aydınlatır zindanı Şark’tan yükselen ışık
Belirir büyük günde, kim kudretli, kim garip?
Zamanın efendisi, sürgün giden muzdarip
Elemle ağlar kuğu, semâya yükselir hû…
Mahfuz durur Kudüs’te, arzın yenilmez rûhu
Aynalara yansıyan esrarının aslıdır
Ne bilsin müneccimler, Asya neden yaslıdır?
Bağdâdî’den yâdigâr kalan kelâm-ı kibar:
«Sonun başlangıcında, sonsuzluk ümidi var.»
Mahzun olma ey sûfî: sen ol Sultan’a yârsın
“Ölümden ne korkarsın, korkma ebedî varsın!”