YASLI ASYA

Olcay YAZICI

Istırap kasîdesi, çölde susuz nilüfer
İlenmez kaderine gazâ yolunda nefer

Mirastır gözyaşları, Âdem ile Havvâ’dan
Hisse almış kıssadan, Tûr dağında Mûsâ’dan

Müjdeleyen esenlik: efsunlu ateş-gülü
Direndirir, diriltir; Ibrâhim tevekkülü

Eyüp’ün sabrı vardır, Yûsuf’un imtihânı
Mazlumların feryâdı, kuşatır tüm cihânı

Leylâ mecaz bir sevdâ, Mecnûn ilâhî âşık
Aydınlatır zindanı Şark’tan yükselen ışık

Belirir büyük günde, kim kudretli, kim garip?
Zamanın efendisi, sürgün giden muzdarip

Elemle ağlar kuğu, semâya yükselir hû…
Mahfuz durur Kudüs’te, arzın yenilmez rûhu

Aynalara yansıyan esrarının aslıdır
Ne bilsin müneccimler, Asya neden yaslıdır?

Bağdâdî’den yâdigâr kalan kelâm-ı kibar:
«Sonun başlangıcında, sonsuzluk ümidi var.»

Mahzun olma ey sûfî: sen ol Sultan’a yârsın
“Ölümden ne korkarsın, korkma ebedî varsın!”