Hayrânî’nin Gazelini Tahmis
(CEMÂLÎ) Mustafa ASLAN Düşmüşüz çöllere hep Rahmet-i Rahman diyerek Gayrı Yûsuf çekecek hasreti bühtan diyerek Bakacak çöldeki cânîlere kervan diyerek Gitti ey dil kimi sevdik ise cânan diyerek Etmedik gerçi şikâyet yüce ferman diyerek Belki insân unutup ahdini bâzen körelir Sabr ettikçe atar hüznünü mutlak şenelir Ederek hâle şükür Arş’a kadar hep yücelir İçimiz ağlasa da kan, elimizden ne gelir […]
Continue reading »