ONLAR!..

Servet YÜKSELservety@t-online.de Onlar, gönül dostu büyük insandı. Onlar; Hakk’ı sevdi, Hakk’a inandı. Onlar; çile çekti, onlar kınandı… Allah rızâsını gaye bildiler. Yüzlerde tebessüm öyle öldüler. Onlar; sevilendi, îman eriydi. Onlar; helâl lokma, alın teriydi. Onlar; ağlayan göz, nur pınarıydı… İkilik-gayrilik; kalpten sildiler. Ve zamanı dilim, dilim dildiler. Onlar; candan geçer, Hak’tan geçmezdi. Onlar, dertlerini ele açmazdı. Onlar, kendi nefsine pay […]

Continue reading »

GEL EY BAHAR!

Servet YÜKSEL servety@t-online.de Benlik-senlik kavgasında biz gitti… Hep kabukla oyalandık, öz gitti… Hayâsından kızarırdı gül gibi, Yüce Dost’u hatırlatan yüz gitti… «Yâ Allah!» der, urganları kırardık, Yiğitleri bağladığım söz gitti… Rüzgâr küllerini varsın savursun, Ocakları tutuşturan köz gitti… Bir dünya ki, haram zevkler peşinde, Hayatlar bilirim çok ucuz gitti… Batıdan, doğuya zulmet çökünce, Dağların ardını gören göz gitti… Ata hakkı, […]

Continue reading »

GÜNEŞİN ÜŞÜDÜĞÜ «AN»LAR

Servet YÜKSEL servety@t-online.de Bir sefer ki, menzilimde öteler, Boynuma dolanmış kolu yolların… Adım adım bilinmezi besteler, Uçurummuş sağı-solu yolların… Yolların da kaderini yazarlar, Her durakta başka hasret pazarlar, O dostu ararmış şaşkın nazarlar, Ufuklarda açar gülü yolların… Hani yoldaş, herkes kendi derdinde, Hiç baktın mı yüreğimi yardın da? Gözyaşı var gidenlerin ardında, Korunu gizlermiş külü yolların… Kahır galip, vîran etti […]

Continue reading »

KIT’ALAR

Servet YÜKSEL servety@t-online.de İHTİYAR! Gecenin içinde bir nur heykeli, Kitabını soluklanan ihtiyar. Bir an gelir, güzelin de güzeli, Ruh mest olur, her zerresi bahtiyar. SABRI GÜNEŞ EYLE… Belâ gelir ayaklara dolanır, Bıçaklar ki öfkelerde bilenir, Sabrı güneş eyle gönül ufkunda, Ne gül-çiçek solar, ne su bulanır… GÖZYAŞI Garibin, çocuğun dili gözyaşı, Vicdanın çiçeği, gülü gözyaşı, Gelin ağlaşalım yarın geç olur, […]

Continue reading »

YETİM ÇOCUKLAR

Servet YÜKSEL servety@t-online.de Babası ölünce bir dağ yıkılır, Hüzün donar gözlerinde çocuğun… Gönlünde kurduğu otağ yıkılır, Dünya yanar gözlerinde çocuğun… Yetim kalan sağır olur, lâl olur, Gül gibi sararıp solar bir anda. O mutlu-şen günler bir hayal olur, Acılar içini yalar bir anda… Giden gitti, gelmeyecek ne çare, Gariplik kaderi terk etmez artık… Yarınları, umutları bin pâre, Gün doğmuş, doğmamış […]

Continue reading »

SELİMİYE

Servet YÜKSEL servety@t-online.de Abdestle, besmeleyle taş taş üstüne konur. Geçmişe, geleceğe böyle meydan okunur. «Dünya durdukça…» diye velîler duâ eder, Kubbesine Hızır’ın başparmağı dokunur. Eşikte oyalansın matematik, hendese… Her köşesi şâhika, sen ziyafete buyur! Gözleri kamaşırken aklı şaşan zamâne, Aşk; hesap-kitap bilmez, bırak çatlasın şuur. Sırrının şavkı vursun, bizde seyrân edelim, Otuz iki kapıdan pîrim, efendim destûr! Rengin solmazını gör, […]

Continue reading »

YÂ İLÂHÎ!

Servet YÜKSEL servety@t-online.de Bu sabah mü’minler affını bekler, Duâmıza «âmîn» desin melekler, Bayramımız bayram olsun İlâhî! Bir yığın düşmanı varmış huzûrun, Gönülleri sarsın rahmetin, nûrun, Bu toz-duman, sis dağılsın İlâhî! İçimde hüzün var ümidim solmuş, Fitne-fesat bir aşılmaz dağ olmuş, Yavuz gibi bir er gelsin İlâhî! Gün batmaz ufkunda şanlı tarihin, Hani nerde torunları Fatih’in? Gençlik ecdadını bilsin İlâhî! Oyunlar […]

Continue reading »

KÜSKÜN İHTİYARLAR

Servet YÜKSEL servety@t-online.de Zaman sanki koşa koşa yorulmuş, Geceler ne kadar uzunmuş meğer. Artık deli gönül susmuş, durulmuş, Hayatın mayası hüzünmüş meğer. Baktığım aynalar bile solmakta, Gün ışığı olsun dost çehrenizde, En hırçın rüzgârlar bizi bulmakta, Gel yelken aç duvardaki denizde. Sessizce geçerken baharlar, yazlar, Bizden yana uğramadı saâdet, Şımarık oğullar, o nazlı kızlar, Dudaklarda bir isimden ibaret. Sana, bana […]

Continue reading »

AŞKI BULDUN İSTANBUL!

Servet YÜKSEL servety@t-online.de Ey bahtımın güzeli, sen ki bir özge yârsın, Taşın, toprağın altın, müjdelenmiş diyarsın, Mehteran kös vuranda hayallere dalarsın, Ayasofya susalı hüzün doldun İstanbul… Hani efendiliğin, hani irfan mektebin? Talan etmiş nâdanlar zarâfetin, edebin, Gel beraber tutalım yakasından sebebin! Hicabından sararıp soldun, soldun İstanbul… Ben lehçemi kaybettim kim okur dîvânını? Ruhsuz binalar yaptık, incittik Sinan’ını, Koynunda saklıyorsun Yavuz’un […]

Continue reading »

OLMUŞUZ

Servet YÜKSEL servety@t-online.de Bir katrede gizli âlem olmuşuz. «Oku»yup, yazmaya kalem olmuşuz. Gönüller ki, güzelliğe müptelâ, Sevgiyle yoğrulmuş âdem olmuşuz. Boynumuzda kement olan gurbetin, Derdiyle, gamıyla hem dem olmuşuz. Her nefeste yâr adını sayıklar, Bir ince sızıdan verem olmuşuz. Toprağına yüz sürelim o Gül’ün, Yaprağına düşen şebnem olmuşuz. Yarın belki, gün batıdan doğacak, Ufuklara bakıp elem olmuşuz. Yan ki küllerini […]

Continue reading »
1 11 12 13 14