EY GÜL!
Servet YÜKSEL servety@t-online.de Güneş güneş nuru derdin Sen ey Gül! Cennete kokunu verdin Sen ey Gül!.. İnsanlığın rüyasısın Sen ey Gül! Hakikatin ziyasısın Sen ey Gül!.. Tomurcuktun Levh-i Mahfuz bağında. Gün vurdu, açıldın Hira Dağı’nda… Yağmuru çöllere çeken Sen’sin Gül! Yüreklere sevgi eken Sen’sin Gül! Solmaz güzelliğin, aşkın adısın. Hayatın mânâsı, gönül tadısın. Her hâlin bir destan; kulluğa davet. Renk […]
Continue reading »