YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
YAZAR : Mehmet MENCET DÜNYANIN EN ZOR İŞİ Hâkimlik… İnsanları tanımak, hele de muhakeme etmek; eldeki delillere bakarak, yalancı olabilen şahitlere rağmen karar vermek, dünyanın en zor işi. İçi başka dışı başka… Dâvâcı, dâvâlı ve avukatları; karşılarındaki hâkimi yanıltmak için akla, hayale gelmeyen şeyler yapabiliyorlar. Araya menfaat girince insanın gözü kör oluyor. Göz göre göre karaya ak, aka da kara […]
Continue reading »
YAZAR : Ahmet ZİYLAN İşinde kabiliyetli, iyi iş yapan bir meslektaşıma uğramıştım. İşlerden şikâyet etmeye başladı. Mesleğinden bıkmış gibi ifadeler kullandı. Hâlbuki işini seven bir insandı. Hemen aklıma geldi ve sordum: “–Sen bu aralar çok kârlı bir arsa işi filân mı yaptın?” “–Evet, nereden anladın?” dedi. Anlattı. Arkadaşları; «Bir arsa alacağız, gücümüz yetmiyor, sen de ortak ol da alalım.» demişler. […]
Continue reading »
YAZAR : Dr. Halis Ç. DEMİRCAN cetindemircan2@hotmail.com Dünya hepimizi tedirgin eden ve giderek artan şiddet olayları ile karşı karşıya. Günümüz insanı; artık kendisini gündelik işlere adamış, kendi öz yapısından kopmuş, ilişkilerine, dünyaya ve hayata karşı yabancılaşmış durumda. Yani; «Ben kimim?», «Hayatımın gayesi nedir?» gibi temel sorulara bile cevap veremiyor. Akıl, ahlâk ve mâneviyatını kaybetmiş olan bu insan; varlık oluşumunun alt […]
Continue reading »
YAZAR : Mehmet MENCET BASİT ZANNEDİLEREK DÜŞÜLEN BÜYÜK FÂCİALAR Bir kıssa vardır: “Günlerden bir gün şeytanın yolu bir köye düşmüş. Keyfi yerinde olan şeytan, sırtını bir ağaca dayamış ve buzağısı kazığa bağlı olan ve ineğini sağan genç bir kadını uzaktan izlemiş. Şeytan; kadını epeyce izledikten sonra, yerinden kalkıp kazığa bağlı buzağının ipini biraz gevşetmiş. Buzağı bu, az ötede annesinin sütünün […]
Continue reading »
YAZAR : Raif KOÇAK raifkocak@gmail.com Anacığım; erken göçtün dünyadan… Sen gideli koskoca yirmi yıl olmuş, yeni fark ettim. Ama hem yerin, hem de yaran hâlâ belli. Bilir misin? Koca adam olduk! Evlât sahibi olduk ama birisi yanımda; «Anne!» deyince içimde bir tufan kopuyor anne… Bazen düşünüyorum, içim acısa da, dilim söylemeye gitmese de; «İyi ki erken gitmişsin.» diyorum anne. Böyle […]
Continue reading »
YAZAR : Ahmet ZİYLAN Kâmil odur ki, bıraka dünyada bir eser, Eseri olmayanın yerinde yeller eser… Farklı farklı söylenen mühim bir hakikat: İnsan bu dünyada bir eser bırakma gayretinde olmalı. Mâzîye bakınca ecdâdın en büyük gayesinin bu olduğunu görüyoruz. Arkalarında bir eser bırakmak! Bir vakıf, bir camii, okul, kitap, hastahâne, külliye… Bir dergâh, medrese, kervansaray, çeşme… Hulâsa yaratılmışlara faydalı olan […]
Continue reading »
YAZAR : Dr. Halis Ç. DEMİRCAN cetindemircan2@hotmail.com «Âhiret nedir?» denildiğinde hemen Hazret-i Ali -radıyallâhu anh-’ın şu sözü aklıma gelir: “İnsanlar uykudadır. Ölümle uyanırlar…” Allah Teâlâ; sadece kendisine kul olmak için yarattığı insanı, uykuda olduğu farz edilen dünya hayatında, imtihana tâbî tutar. Bu zorlu dönemde kişi, kendisine geçici olarak verilenler ile imtihan edilir. İnsan fıtrat olarak mala ve servete karşı meyyal […]
Continue reading »
YAZAR : Mehmet MENCET BOŞANMA ve EBEVEYNLERİN ROLÜ Bugün gençler; bütün maddî imkânlarını son noktasına kadar zorlayıp, hattâ kredi bile alıp, hiç eksiksiz yuva kuruyorlar. Kimseye danışmadan, kafalarına göre bir eş seçiyorlar. Şimdilerde bir «elektrik alma» lâfı çıktı. Aileler birbirine uyumlu mu, rızâları var mı? Düşünmüyorlar. Aileler uyuşmayınca, biraz da maddî imkânsızlıklar, taksitler arasında bocalama, belki de iş kaybı… derken […]
Continue reading »
YAZAR : Ahmet ZİYLAN Gaziantep’te bir bahar sabahıydı… Sabah namazını kıldım camiden eve geliyordum. Cami ile evin arasında bulunan parkın içinden geçerken, bir kedi yavrusu peşime takıldı. Yağmur yemiş, titriyor. Bir önüme geçiyor, bir yanımdan dolaşıyor, dikkatimi çekmeye uğraşıyor. Yolun karşısına geçtim, o da benimle geçti. Evin kapısına geldim. Anahtarla kapıyı açıyorum. Kapıyla benim aramda iki ayağının üzerine kalkmış, patilerini […]
Continue reading »
YAZAR : Dr. Halis Ç. DEMİRCAN cetindemircan2@hotmail.com Gece yarısı anacığımın ağlama sesiyle uyandım, fırlayıp yanına koştuğumda gördüğüm manzara tüyler ürperticiydi. Yanan bir binanın saçtan yapılmış çatısı artık kıpkızıl olmuş, üzerindeki çiviler birer mermi gibi havaya fırlıyor, canhıraş feryatlar ortalığı kaplıyordu. Yıl 1966, Erzurum’un Dumlu Bucağı Yeşildere Köyü’nde soğuk bir Aralık akşamıydı. Bir vadinin tabanına kurulmuş olan köyün yanındaki askerî birliğe; […]
Continue reading »