YÜZ YIL SONRA YEMEN

CELİL (Halil GÖKKAYA) -Dr. Ahmet FEDAİOĞLU’ya- Nasip oldu, yolum düştü Yemen’e, Osmanlı’nın izlerini aradım… Biz yurda döneli geçmiş yüz sene, Kışlaları, sokakları taradım… Sebe diyârında, sabâ rüzgârı, Ne Belkıs’ı kalmış, ne de Süleyman! İsyan edenlerin ne olmuş kârı? Ümmet paramparça, ümmet perişan… Taçlı penceresi, renkli camları, Taşların üstüne tünemiş evler, Kaktüs çiçeğinden bal toplar arı, Kahvenin kokusu ben buradayım, der! […]

Continue reading »

GÜZELE SELÂM

Bestami YAZGAN Gönlü muhabbete yurt olanlara, Düşmanına bile mert olanlara, Fakat öz nefsine sert olanlara, Tâ cân u gönülden tazele selâm, Sevgiye, dostluğa, güzele selâm… Halil İbrahimce aç yüreğini, Yûnus ol cömertçe saç yüreğini, Aşkı bilmiyorsa geç yüreğini, Yarından bugüne, ezele selâm, Sevgiye, dostluğa, güzele selâm… Dikenler açsa da cefâ çiçeği, Aman ha solmasın vefâ çiçeği, Şu yalan dünyanın nazlı […]

Continue reading »

BU MEMLEKET BİZİM!

Ahmet ARSLAN Anadolu; Malazgirt sana açılan kapı, Türk izlerini taşır sende; yığınla yapı… Toprak ısıtıp sardı; ovalar nakışlandı, Kırmızı beyaz renkler milletçe alkışlandı… Kökler, gövdeler hep bir, bin bir renk, bir bedende, Şu yerden bitenlerin, nasibi vardır canda… Anadolu toprağı işlenir nakış-nakış, «Dal yeşil, yaprak sarı» cennete doğru akış… Şöyle bir gezmeye çık, Anadolu üstünde; Üç mevsimi yaşayıp görürsün aynı […]

Continue reading »

YANDI GÖNLÜM KÜLE DÖNDÜ!

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) 2008/1429 hac vakti. Kurban Bayramı’nın son demleri. Medine’den bir Peygamber âşığı aradı. Hicaz semâlarından yanık bir selâm esti. Bu selâmla gönlümün yangını daha bir alevlendi. Rûhum, Medine iklimine uçabilmek için çırpınmaya başladı. Seyran arzusuyla çırpındı, çırpındı. Uzak düşmüş ten kafesinden kurtulup da gidemeyen gönlümün hâli, diğer gidemeyenlerdeki gibi fokur fokur bir hasret çağlayanına dönüştü. Aktı, aktı, […]

Continue reading »

FAHR-İ KÂİNAT EFENDİMİZ

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Âlemlerin Efendisi! «Levlâke» mazharı! Sâyende indi insana cennet anahtarı! Mîraçla açtın ümmete ulvî semâları, Sen’dendir insanoğluna Cebrâilî kanat; Sonsuz salât-selâm Sana ey Fahr-i Kâinat! Cehlin avuçlarındaki taşlar selâmlıyor, Mazlumların gözündeki yaşlar selâmlıyor, Hicrette Sevr önündeki kuşlar selâmlıyor, Kurdun gönüller içre, muhabbetle saltanat, Sonsuz salât-selâm Sana ey Fahr-i Kâinat! Her çağ Sen’inle asr-ı saâdet yudumlasın, Her kul […]

Continue reading »

ŞÜKÜR

VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) Beşeri topraktan var eden Rahmân’a şükür… Kur’ân’ına muhatap gören Yezdân’a şükür… Akıl, gönül, ruh ile kulunu ikmâl edip, Mahlûkata halîfe kılan, Deyyân’a şükür… Tabiatı emrine her dem mutî kılarak, Kullarına bahşeden, ulu Mennân’a şükür… Rasûlü’nü kendine en yakın dost ederek, Ümmetine verdiği, rehber Kur’ân’a şükür… Cehâletin karanlık sokağında kalmışken, Kalbimize nurlarla, dolan irfâna şükür… Susamış gönüllere, […]

Continue reading »

AŞK İNCİSİ

Yusuf DURSUN -İşitin ey yârenler Aşk bir güneşe benzer- Anladım ey yâren Yûnus, Aşk güneşe benzer imiş. Âşık olan, ateşlerde Yalın ayak gezer imiş. Esirgemez nimetini, Hak, dağıtır rahmetini; Âşıkların kısmetini, Âşıklara yazar imiş. Aşkmış, «her dem yeni doğan»; Bütün âlemlere sığan, Âşık gönüllere yağan, Mevlâ’dan bir nazar imiş. Kısmet eyleyince Hâlık, Aşk, yağarmış ılık ılık; Suyu fark eyleyen balık, […]

Continue reading »

EY NEBÎ!

Zahit GENÇ Şu ömrümde bir defa, görsem rüyada Sen’i, Gönül bahçem şenlenir, solmaz çiçekler açar. Bütün mü’minler kutlar Sen’i candan seveni, Sen’i seven gönüller, mutluluktan uçarlar. Dünya Sen’le nurlandı, hayat değer kazandı, «Âlemlere rahmetsin!» Ne güzelsin ey Nebî! Söylediğin her söze tüm ümmetin inandı, Sen’sin tüm âlemlerin yaratılış sebebi. İnsanlığa rehbersin ey Rabbimin Habîbi. Sen’i seven bahtiyar, sevmeyenler nasipsiz. Derdimize […]

Continue reading »

GEÇER

SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) Her cemâlin isteyen giryân olur candan geçer… İstemez dünyâ vü ukbâ türlü imkândan geçer… Sanmayın âşık olanlar derbeder bîçâredir. Bî-Sütun’dan yol açar çölden ummandan geçer… Vahdetin sırrın çözen der: «Neyleyim ben kesreti?» Âh çekerken gözlerinden yaş döker kandan geçer… Cânı cânandan emânet vermez aslā kimseye, Terk eder fersûde cismin mülk-i sultandan geçer… Kûy-ı cânan menzil olmuş […]

Continue reading »

«GÜL» OLSUN

Servet YÜKSEL Bir hayalden ibaretmiş bu cihan, Öteleri hatırlatsın râyihan, Ey gönül sahibi özün gül olsun. Haddi aşanları zelil ederler, Sâdıkları sever, halil ederler, Ateşe atsalar közün gül olsun. Sükût meclisleri kurmuş erenler, Hâlden hâle girer kulak verenler, Sen bir şey söylersen sözün gül olsun. Ömür bitip sefer günü gelende, O îman nûrunu görsünler sende, Mezarda toprağın, tozun gül solsun. […]

Continue reading »
1 416 417 418 419 420 496