Kategori: ŞİİR

Ahmet ARSLAN Yüce sırra ermiş velîler gibi, Kandıkça anladım yaşadığımı. Bu ne güzel duygu, aman yâ Rabbi, Bandıkça anladım yaşadığımı. Her zaman; Rahmân ve Rahîm ismini, Muktedir, Mukaddim, Azîm ismini, Allâh’ım, her yerde Kerîm ismini, Andıkça anladım yaşadığımı. Semânın süsleri yıldızla ayla, Esma’nla kurulan türlü hülyayla, Allah Allah deyip dönen dünyayla, Döndükçe anladım yaşadığımı. Kâbe’yi çeviren o, hac rûhuyla, Sevginin […]

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Mektûbumuz âteşli satırlarla açıldı… Bülbül, güle; gül, bülbüle sırlarla açıldı… «Kan kırmızı rengin neredendir?» diye sorma, Kan ağladı bülbül, güle bir damla saçıldı… Yağmazsa gönül gözyaşı, kasvet de açılmaz; Saf kalbe semâ, hisli sadırlarla açıldı… Allâme de olsan o yolun rehberi başka, Sır bahrine Mûsâ da Hızırlarla açıldı… Gayret ve sebât ister, ebedlerce huzur ki; Nârin […]

Yusuf DURSUN Canlar canı cânânıma hayrân olayım, Şol sevgili sultânıma mihmân olayım, Yıllar yılı yâr aşkına süslendi gönül; Bayram günü; «yâ Hak!» diye kurbân olayım. Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûl

SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) Sevdâlı gönüllerdeki hasret ne güzel şey!.. Cânâna dönüş vâr ise gurbet ne güzel şey!.. Bir ân o güzel gözleri karşında sanıp da, Camlardaki yağmur ile sohbet ne güzel şey!.. Binlerce kızıl gonca açan sînede her gün, Bülbül gibi güllerle muhabbet ne güzel şey!.. Bayram diye kurban dilemiş sevgili duydum; Bin cân ile fermâna icâbet ne güzel […]

Sadettin KAPLAN Sokma el heybesine, elin kalır içinde, El unutmaz; ün ve kin elin kalır içinde… Tarar zülfünü meltem vefasız sevgilinin; Yâr gider, yâr kokusu yelin kalır içinde… Açmayan her gelincik haclegâhıdır aşkın; Nice murat almayan gelin kalır içinde… Gönül sazı bir sada sarnıcıdır zamanın; Bin türkü bir incecik telin kalır içinde… Öyle bir çağlayan ki gamzedenin gözyaşı; Yerle gök […]

Rıfat ARAZ Yâ Rab, gönlüm bu âlemde; Aşk yoluna serse beni!.. Halil gibi bir hoş demde; Sana kurban verse beni!.. Şahit olsun her bir âzam Seni söyler ölçü, nizam!.. Bu ördüğüm ömür kozam; Sen’den Sana sürse beni!.. İki cihan verdin bana; Gönül yaptım Sen’den yana!.. Ecel gelmiş gülistâna; Gül misali derse beni!.. Secde gülüm, güle durdu; Edep rengi cana vurdu!.. […]

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) Söz olur, söze değer, Göz kalır, göze değer, Gizli sevda çekenin, Gözyaşı dize değer… Âşıklar saza değer, Māşuklar naza değer, Aşk acısı çekenin, Ateşi köze değer… Kış geçer yaza değer, Kuş uçar düze değer, Sıla derdi çekenin, Yâresi öze değer… Sır vardır gize değer, Bir vardır yüze değer, Dünya kahrı çekenin, Baharı güze değer… Niyazkâr bize değer, […]