SEVDİKÇE ANLADIM YAŞADIĞIMI

Ahmet ARSLAN

Yüce sırra ermiş velîler gibi,
Kandıkça anladım yaşadığımı.
Bu ne güzel duygu, aman yâ Rabbi,
Bandıkça anladım yaşadığımı.

Her zaman; Rahmân ve Rahîm ismini,
Muktedir, Mukaddim, Azîm ismini,
Allâh’ım, her yerde Kerîm ismini,
Andıkça anladım yaşadığımı.

Semânın süsleri yıldızla ayla,
Esma’nla kurulan türlü hülyayla,
Allah Allah deyip dönen dünyayla,
Döndükçe anladım yaşadığımı.

Kâbe’yi çeviren o, hac rûhuyla,
Sevginin doyumsuz o, aç rûhuyla,
Huzuruna çıkan mîraç rûhuyla,
Yundukça anladım yaşadığımı.

Rûhumu ışıtan nûrunla taşıp,
Gönüller yurdunu, sevginle aşıp,
Aşkın ocağında; tütüp, tutuşup,
Yandıkça anladım yaşadığımı.