Category: ŞİİR

Yusuf DURSUN «Son ocak sönmeden» yurdumda benim, Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez! Bin yıllık tarih var ardımda benim, Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez! Gökyüzünde son güneşler batmadan, Yeryüzünde son şafaklar atmadan, İsrafil’in «kalk» borusu ötmeden, Bu vatan bölünmez, bu bayrak inmez! Birlikte dolaştık yaylada, kırda; Birlikte can verdik bu cennet yurda. Unuttuysan öğren, tarihe sor da; Bu vatan […]

SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) Cânânı diler cânını vermez nice iştir? Dünyâyı diler gülleri dermez nice iştir? Vuslat diye âfâkı tutar nâlesi amma; Allâh’a giden yollara girmez nice iştir? Dünyâya verir her gece bin türlü nizâmı; Bir taş koyabilmez eli ermez nice iştir? Yüz türlü hatâ bulmada mâhir geçinir de, Çeşmindeki mertekleri görmez nice iştir? Kervan yola düşmüş seferîdir bütün âlem, […]

Salih Zeki MERİÇ Sen geldin ya Efendim, bu âleme can geldi… Güzellik ülkesinden ülkeme canan geldi, Dirildi en ümitsiz hasta bedenler bile; Sen’inle bu gönlüme inci ve mercan geldi, Sen geldin ya Efendim, bu âleme can geldi… Gönüller iklimine düşürdüğün o mânâ… Hikmetinden içelim ne olur kana kana! Çöller bize bir damla suyu vermese bile, Seninle sanki düştük sonsuzluk ummânına! […]

Servet YÜKSEL Ayrıldılar gözlerinde yaşlarla, Bir zamanlar kara trenler vardı. Deli çağlarında pembe düşlerle, Gurbetin koynuna girenler vardı. Boylarını aştı zevk u safâlar, Memlekette kaldı ahde vefâlar, Kara gözlü Fadimeler, Leylâlar… Hasret yumağına çile sarardı. Gönüller incitti gül sandıkları, Gaflete götürdü yol sandıkları, Meğer bir saatmiş yıl sandıkları, Yarım asrın çoğu ziyan, zarardı. Sanki güneşini yitirmiş yüzün, Sabahı kasavet, akşamı […]

Sadettin KAPLAN İçimi almıyor dışımın kabı Sustu ilk çığlığım son emelimde Hangi sesi arar ölüm mızrabı İkide bir kopan nevâ telimde?.. Bir papatya gibi açar elimde Ecel şerbetine bandığım bıçak Her gece koynuma bir ölüm girer Deniz tenli alev saçlı sımsıcak… Binlerce örümcek bir sevdâ örer Boyutsuz bir beden ne kol ne bacak Kelebekler düşten bir perde gerer Ey ruh […]

Rıfat ARAZ Bir sevdaya gönül verdim; Cennet kokar baharından!.. Çiçek çiçek edep derdim; Bal süzülür gülzârından!.. Yerler gökler kucak açar; Arş süslenir, nûrun saçar!.. Söz, söz olur özden geçer; Can tutuşur ikrârından!.. Bu yürekle yanışı var; Bir rahmetten kanışı var!.. Dostu öyle anışı var; Âlem döner esrârından!.. Bulut olur için döker; Ar bürünüp dosta akar!.. Gün aşk ile bağrın yakar; […]

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) Ezelden ebede gül destesini, Derleyip gönüle sunan sizsiniz. Güzelden süzülen hâl bestesini, Sırlayıp aşk ile dönen sizsiniz. Sizdedir atadan yadigâr sancak, Cehalet ilimle boğulur ancak, Tüter ufkumuzda binlerce ocak, Harlayıp ateşi yanan sizsiniz! Mevlâ’m bir eylemiş, iki değeri; Şüheda kanıyla âlimin teri, İrfan ordusunun kutlu erleri, Parlayıp mum gibi sönen sizsiniz! İlim, fen, sanatta usta olanlar, Hikmet […]

NİHÂÎ (Bekir Sıtkı ERDOĞAN) Sen cân içinde can, ben mutlu bir kafes, Sensin coşup taşan, senden şakır bu ses… Senden bu dalgalar, senden bu yalpalar, Mestim dilim çalar, pes der mi böyle pes? Sır verse bir yudum; kalmaz denizde kum, İz dalgadan ketum, tuz damladan nekes! Mısra ne tatlı şer, içten yanar tüter, Bir koklamak yeter, çektik nefes nefes… Kaç […]

MÜRİD (Mustafa TAHRALI) Düşen göz yaşlarıdır her firâkın peşinden Kimi süzülür yorgun, uykusuz çehrelerden; Kimi kaynaşır durur sıcak sıcak derinde… Bir tarifsiz sızıdır kalan bu son seferden. Gitti, gördüm diriydi… hayat dolu bahtiyar! Hayat bahşetti ölüm, ebediyete kadar. Şimdi Hazret-i Ken’an hazîresinde yatar, Ebedî hayat düştü hissesine kaderden. Nice bin garip kulun derdine olmuş merhem, O kerîmin evinde kimler doymuştu […]

MECNUN (İbrahim Hakkı UZUN) Mâtemli gönüller seherin feyzine muhtaç, Gönlüm, O’na yaklaşmak için sen de kanat aç! Sessizce gönülden yakarıp eyle tazarrû, Gör bak, tadacak böylece kalbin de huzûru. Lâkin bu özel vakte hazırlanmalı insan, Zîrâ yüce Allâh’a misâfir olacak can! Âdâba riâyet edesin, böyle bir anda, «İhlâs» ile «ihsan» gerekir böyle zamanda. Her ânı değerlendirerek ol, «ne güzel kul» […]