RAHMET VERMİŞ GÜLE MEVLÂ’M!..

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com

Bahta sarmış gül rengimi;
Salmış ilden ile Mevlâ’m!..
Açan görür söz dengimi,
Gevher koymuş dile Mevlâ’m!..

Duyan bilir, bilen, bilmez;
Hızır, İlyas söze gelmez;
Gönül, sanma bu yük dolmaz;
Hâl yüklemiş hâle Mevlâ’m!..

Karıncadan duy emânı;
Kurt, kuş anlar Süleyman’ı!..
Ehl-i Kehf’le gör zamanı,
Kandil asmış yola Mevlâ’m!..

Dâvud gibi yak bu sesi;
Mesih gibi yay nefesi;
Bir ömürde yedi nefsi;
Lâyık görmüş kula Mevlâ’m!..

Tâif’te gam, Uhud’da kan;
Kerbelâ’ya düştü figan!..
Niyazda mı cümle cihan?
Rahmet vermiş güle Mevlâ’m!..

Gel secdede aş engeli;
Bul candaki tek emeli!..
Ne hoş atmış her temeli;
Güne, aya, yıla Mevlâ’m!..

26 Şubat 2012