BEŞİKTEN DÜŞTÜM…
Servet YÜKSEL servety@t-online.de Her gece rüyalar beni görürdü, Zaman sallanırken beşikten düştüm… Gönlüm kuşlar gibi hafifti, hürdü, Ayağım takıldı, eşikten düştüm… Nice seferlerden döndüm zafersiz, Kulaklarım duymaz, gözlerim fersiz, Lâbirente döner yollar rehbersiz; Ah pîrim defter-i uşşaktan düştüm… Sürgünü olmuşum verdiğim sözün, Hani ya rüzgârı küllenen közün, Bir avuç gözyaşı, bir demet hüzün; Daha gök ekindim başaktan düştüm… Her zerrem […]
Continue reading »