YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Dünya durağında müthiş bir hızla, Ömürler geçiyor ağlaya, güle… Ne eksik yazılı, ne de bir fazla; Ömürler geçiyor ağlaya, güle… Sen de eğlenirsin sayılı vakit… Her nefeste biter, eldeki nakit… Bozulmaz Mevlâ’yla yaptığın akit; Ömürler geçiyor ağlaya, güle… Söz maksadı tartsın, dildeki yayda… Kalpleri kırmaktan kim gördü fayda? Nice cevher saklı, bir asil soyda… […]
Continue reading »
YAZAR : Doç. Dr. Harun ÖĞMÜŞ ogmusharun@yahoo.com Kurban «yaklaşmak» ve «birine yaklaşmaya vesile edilen şey» anlamlarında Arapça bir kelimedir. Lâkin kurban bayramı için Arapçada bu kelime değil, onun yerine «îdü’l-adhâ», kurbanlık içinse «udhiyye» kelimeleri kullanılır. Bununla birlikte kurban kelimesinin dilimize yerleşmesi kurban bayramı ve onun muhtevâsıyla büsbütün alâkasız değildir. Çünkü bayramda boğazladığımız hayvanları (: udhiyyeler) Allâh’a yaklaşma gayesi güttüğümüz için […]
Continue reading »ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Bahş-ı Mevlâ; yaratılmış bu alın secde için… Kapanın secdeye Hak lutfu bu kevserden için… Düşünürsün niye dümdüz uzanır hâlde diye… Yaratılmış bu cihan mü’mine seccâde diye… Secde hâlinde durur bak, ana rahminde cenin… Bir ömür secdeye râm olmalı rûhun, bedenin! Secdedir nefsi yenip burnunu sürtmek, kabre, Secdedir rûhun için Arş’a yönelmiş ibre… Secdedir sıhhate […]
Continue reading »ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Tövbe-i nasuhla döndüm kapına; Aşkınla can buldu iz‘ânım benim!.. İdrâkim yeter mi eşsiz yapına? Nefsimde kuruldu mîzânım benim!.. Seyrine «aşk» dedim ateşin, buzun; Maksûdu Sen oldun derin sonsuzun!.. Nûruna kapıldım Levh-i Mahfûz’un; Özümde kalmadı dermânım benim!.. Yâ Rab, kudretinle yanar çerâğım; Vecd ile deryâya döner kaynağım!.. Her mevsim dökülür ömür yaprağım; Adınla titreşir vicdânım benim!.. […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Yüce bir dâvâya kurban bu cânı, Karşılıksız verdim, alan olmadı… Vefâlı bilirdim dostu, yârânı, Düşünce, kapımı çalan olmadı… Bir ömür aradım geçek ârifi, Bir gönül sultanı verdi tarifi, «Millî» bellemiştik bizim maarifi, «Türk-İslâm Ülkümü» bilen olmadı… Neler kalmış dedim o mâzîmizden, Yol aldım menzile açılan izden, Gördüm de utandım, verilen sözden, Ardımdan hasmıma dalan […]
Continue reading »ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Safâ peşinde koşan, durmadan cefâya erer, Cefâya dalmayarak sabreden, vefâya erer! Ölüm misâli amansız keder ve sancıları, Rızâ suyuyla içen, şükreder, şifâya erer! Bütün hücûmuna zulmün Habîb-i Neccar olan, Görür de cenneti önden, ta irtifâya erer! O her yetîmi ve mahrûmu kollayan kişi de, Sonunda Ahmed ü Mahmûd u Mustafâ’ya erer! Cihanda hâsılı Seyrî, […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Sanma ömür, sevenlere yâr olur… Çoğunun adını bilen bulunmaz! Değil gurbet, sıla bile dar olur… Gözünün yaşını silen bulunmaz! Ne o yandan ne bu yandan soran var… Felek gibi cefâ ile yoran var… Hep derdim ki yâr diyerek saran var… «Satarız cânı da alan bulunmaz!» Dert çeksen de, kim dermandır derdine? Sormazlar ki bu […]
Continue reading »ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Dâvâya Döndü Zannetme Sidre’den yine dünyâya döndü O… Dünyâ-yı dûna dönmedi, dâvâya döndü O… Bir lâhza gayra bakmadı, Mevlâ gören gözü… Bir zerre ayrı düşmedi, Mevlâ’ya yâr özü… vezni: mef‘ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün Yükselmeye Bak!.. Toprağın bağrı değildir ki değişmez kaderin… Yere saplanma ey insan, göğe yükselmeye bak!.. Ya letâfetle göğünsün, […]
Continue reading »ŞAİR : Hakkı ŞENER sairimam01@hotmail.com Ömür tekrar etmez harcama boşa, Gençlik bir bahardır tez geçer oğul! Farkına varmadan uğrarsın kışa, Yaz geldi mi derken güz geçer oğul! Deli çaylar gibi çağlar coşarsın, Bir nefeste nice dağlar aşarsın, Gün gelir sonunda yorgun düşersin, Dizde derman biter, öz geçer oğul! Toz pembe rüyadır şimdi gördüğün, Hayalî kozadır belki ördüğün, Elden çıkar gider […]
Continue reading »
YAZAR : Ahmet ZİYLAN Peygamberimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-; “Bütün dünyevî zevkleri bıçak gibi keseni çokça hatırlayın!” (Tirmizî, Zühd, 4; Nesâî, Cenâiz, 3) buyurur. Nedir o zevkleri bıçak gibi kesen? Ölüm… Ölüm gelince, hiçbir dünyevî arzu kalmaz. Ne yiyeyim, ne içeyim, ne giyineyim, ne alayım, ne satayım… Hepsi biter. Ölüm hak… Yani herkes er veya geç ölecek. Ölüm bir son […]
Continue reading »