YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Dünya durağında müthiş bir hızla, Ömürler geçiyor ağlaya, güle… Ne eksik yazılı, ne de bir fazla; Ömürler geçiyor ağlaya, güle… Sen de eğlenirsin sayılı vakit… Her nefeste biter, eldeki nakit… Bozulmaz Mevlâ’yla yaptığın akit; Ömürler geçiyor ağlaya, güle… Söz maksadı tartsın, dildeki yayda… Kalpleri kırmaktan kim gördü fayda? Nice cevher saklı, bir asil soyda… […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Hayâsızca bunca cana kıydılar… Zulmünün hesabı sorulsun artık! Eşkıyâ böğründen vurulsun artık! Bağrımızı dağladılar, oydular… Zulmünün hesabı sorulsun artık! Eşkıyâ böğründen vurulsun artık! Toprağımdan eksilmedi hıyânet… Soysuzların kanında var ihânet… Mevlâ’mızdan yetişsin bir inâyet; Zulmünün hesabı sorulsun artık! Eşkıyâ böğründen vurulsun artık! Yetti kahpe oyun, yetti be! Yetti! Söyleyin bu vatan kime ne etti? […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Yüce bir dâvâya kurban bu cânı, Karşılıksız verdim, alan olmadı… Vefâlı bilirdim dostu, yârânı, Düşünce, kapımı çalan olmadı… Bir ömür aradım geçek ârifi, Bir gönül sultanı verdi tarifi, «Millî» bellemiştik bizim maarifi, «Türk-İslâm Ülkümü» bilen olmadı… Neler kalmış dedim o mâzîmizden, Yol aldım menzile açılan izden, Gördüm de utandım, verilen sözden, Ardımdan hasmıma dalan […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Sanma ömür, sevenlere yâr olur… Çoğunun adını bilen bulunmaz! Değil gurbet, sıla bile dar olur… Gözünün yaşını silen bulunmaz! Ne o yandan ne bu yandan soran var… Felek gibi cefâ ile yoran var… Hep derdim ki yâr diyerek saran var… «Satarız cânı da alan bulunmaz!» Dert çeksen de, kim dermandır derdine? Sormazlar ki bu […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Kapılma dünyanın yalan süsüne… Değişir devrânın, «mal» uçar gider… Aldanma nefsinin mağrur sesine… Biter şan-şöhretin, «hâl» uçar gider… Gönlüne yok yere kin, nefret koyma! Öfkeyle, hasetle benliğin oyma! Sevgiyi esas al, sevgiye doyma! Bazen bülbül, bazen «gül» uçar gider… Cümle kazancını dostluğa yatır! Bırak yârenlerde itibar, hatır. Muhabbet her dâim seni anlatır… Ondan gayrı […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Herkesin harcı değil, «Gönüllerde nam salmak!» Hakk’ın önünde eğil! Mîrâcın; «yerde kalmak!» Yürekte sevgi varsa, Canlar cânâna yârsa, Bir dost hatır sorarsa; Olmaz hicranla solmak! Sağlıktır işin başı… Oyun «dünya telâşı». Îmânı şeksiz taşı! İnkâr «nârda kül olmak!» Hak’tan sana bu emir; Uy kavlince! Bir ömür. Asâ tunç, pabuç demir; Derviş gönlü: «Yol almak!» […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Nasip olsa bana gönül mîrâcı, Seyre dalsam doyunca mâverâyı… Bu mekânda kim değil ki kiracı? Her kul bekler vâdesince sırayı… Gönül kırılgandır, nârin mi nârin… Ara bul dostlarda, var mıdır yerin? Sırrına kim vâkıf olmaz ki yârin, Görsen şaşırırsın akla, karayı… Vefâ sevenlerde aranan husus, Aşk için yanmaksa, âşığa mahsus. Ya hayırlı bir şey […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Bülbülün bir gülde gözü kalır ya! Yakıp da kül eyler gönül çerağı… Mâşukun âşıkta nazı kalır ya! Bir mecnun kul eyler gönül çerağı… İç içe geçiyor ömrümün çağı. Hızla örülüyor ecelin ağı, Her hâlime düşman bu rezil hayat… Ne masallar kaldı, ne de Kaf Dağı; İç içe geçiyor ömrümün çağı. Sevgiden eser yok uçup […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Madem bizi arz eylemiş, Kalk dosta gidelim gönül! Belki «arsız» farz eylemiş, Kalk dosta gidelim gönül! Oysa bilir ne çekeriz, Kahrolsak da gül dikeriz, Sitem okuyla çökeriz; Kalk dosta gidelim gönül! Meşakkatli yolumuz var, Pek perişan hâlimiz var, Tutunacak dalımız var; Kalk dosta gidelim gönül! Bizi bulur bin bir çile, Ömür geçer mihnet ile, […]
Continue reading »ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com Bunca hata bunca günah, Affetmezse neyleriz biz? Ömür boşa geçer eyvah! Affetmezse neyleriz biz? Bu hayat ki gündüz, gece, Bir muammâ, bir bilmece. Bilmeyiz ki âhir nice? Affetmezse neyleriz biz? Fayda mı var câna candan? Kul bîzardır hicrânından? Kim emin ki yarınından? Affetmezse neyleriz biz? Bağa dolmuş yaban eller, Dalda solmuş gonca güller, Küfre […]
Continue reading »