AFFETMEZSE NEYLERİZ BİZ?

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com

Bunca hata bunca günah,
Affetmezse neyleriz biz?
Ömür boşa geçer eyvah!
Affetmezse neyleriz biz?

Bu hayat ki gündüz, gece,
Bir muammâ, bir bilmece.
Bilmeyiz ki âhir nice?
Affetmezse neyleriz biz?

Fayda mı var câna candan?
Kul bîzardır hicrânından?
Kim emin ki yarınından?
Affetmezse neyleriz biz?

Bağa dolmuş yaban eller,
Dalda solmuş gonca güller,
Küfre davet nice hâller;
Affetmezse neyleriz biz?

Beş vakitte şakır ezan,
Kulak tıkar duymaz azan.
Bahar biter, başlar hazan,
Affetmezse neyleriz biz?

Nice nimet sunan Yezdân,
Der ki: «Pay al helâl hazdan.»
İmtihan var oğul, kızdan;
Affetmezse neyleriz biz?

Tövbe sevmez kirli nefis,
Yürek bağlar zifirî is,
Kulluğundan edip terhis;
Affetmezse neyleriz biz?

İster isen huzur tâcı,
Tam teslim ol, al ilâcı.
Yoksa bitmez sonsuz acı,
Affetmezse neyleriz biz?

İblis sokar zordan zora,
Düşmeyesin sakın tora!
Hiçbir kıymet geçmez hora,
Affetmezse neyleriz biz?

Şu gönlümde bin bir yara,
Düşünürüm kara kara.
Kim tabiptir Niyazkâr’a?
Affetmezse neyleriz biz?