YETTİ BE! YETTİ…
ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com
Hayâsızca bunca cana kıydılar…
Zulmünün hesabı sorulsun artık!
Eşkıyâ böğründen vurulsun artık!
Bağrımızı dağladılar, oydular…
Zulmünün hesabı sorulsun artık!
Eşkıyâ böğründen vurulsun artık!
Toprağımdan eksilmedi hıyânet…
Soysuzların kanında var ihânet…
Mevlâ’mızdan yetişsin bir inâyet;
Zulmünün hesabı sorulsun artık!
Eşkıyâ böğründen vurulsun artık!
Yetti kahpe oyun, yetti be! Yetti!
Söyleyin bu vatan kime ne etti?
Hak-hukuk-adâlet, büyük devletti…
Zulmünün hesabı sorulsun artık!
Eşkıyâ böğründen vurulsun artık!
Gittikçe azıttı şerler, belâlar…
Dört bir yandan okunuyor salâlar…
Boynu bükük, yetim kaldı balalar.
Zulmünün hesabı sorulsun artık!
Eşkıyâ böğründen vurulsun artık!
Bölünsün diye mi yurt yaptı Atam?
Gaflete düşmüşsek, kime söz çatam?
Düşmanı dost bilmek, en büyük hatam…
Zulmünün hesabı sorulsun artık!
Eşkıyâ böğründen vurulsun artık!
Asırlardır hiç gülmeyen bahtım var…
Yetmez gibi zorbalarda tahtım var…
Şühedâya yeminim var, ahtım var!
Zulmünün hesabı sorulsun artık!
Eşkıyâ böğründen vurulsun artık!
Bin «leş» bedel midir, bir tek civâna?
Otuz bin ocağı koydu şivana…
Kalmasın hakkımız ulu dîvâna…
Zulmünün hesabı sorulsun artık!
Eşkıyâ böğründen vurulsun artık!
Affet bizi! Koç yiğidim, Mehmet’im!
Umarsız değildi şanlı milletim…
Artık dinsin kanayan şu illetim…
Zulmünün hesabı sorulsun artık!
Eşkıyâ böğründen vurulsun artık!
Niyazkâr’ım, her hileyi duyarım!
Göz dikenin gözlerini oyarım!
Türkiye’mde milyonlarca ben varım!
Zulmünün hesabı sorulsun artık!
Eşkıyâ böğründen vurulsun artık!