YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Çınarın pek tanıdık yaprağı var. Bir zarîf el gibi beş parmağı var. Çınarın yaprağı tâzeyken açık, Bebeğin elleri tam zıt: Kapanık! Kuruyup düştüğü mevsim tel tel, Yumulan bir ele benzer o gazel. Sanki bir ömrü niyâz içre geçen, O el, ihsânını almış gökten. Lâkin insân ise can verdiği dem, Açılır elleri, eyler mâtem. Şu […]
Continue reading »ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Geldik Sana hicranla yanan dillerle, Nûr Ahmed’inin yaktığı kandillerle… Yâ Rab! Yine kan kusturuyor Ebreheler, Kahreyle şu kör zulmü ebâbillerle… Yangın yeridir bağrı bugün ehl-i dilin, Kan doldu mübârek güne kātillerle… İçten yanıyor bir de gönül kavruluyor; Cellâtlarının âşığı gāfillerle… Bîçâre muhâcirlere düşman kesilen, Cânîlere hâmî nice bencillerle… Yâ Rab! Yine Taptukları gönder, göster; […]
Continue reading »
YAZAR : B. Cahit ÖZDEMİR bcahit@hotmail.com Ahmed Gazâlî -kuddise sirruh- Hazretleri; “Allah Teâlâ -celle celâlühû- insanı kendisi için; kâinâtı da insan için yarattı. Hâl böyle iken; insanın Yaratıcı’sını unutup da yaratılanlarla meşgul olması ne gaflettir.” buyurur. Dünya hayatı, hikmetine binâen, insan için bir imtihan vesilesi olarak yaratılmıştır. Kur’ân-ı Kerim’de, bu hususla ilgili olarak şöyle buyuruluyor: “O ki ölümü ve hayatı […]
Continue reading »ŞAİR : VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) varoglu5@gmail.com Beni yalnız koyup vedâ ederken, Sensiz buralarda artık kalamam. Dağ gibi yüreği yakıp giderken, Acını dindiren derman bulamam. Neden gül cemâlin somurtup solmuş? Bakışın kararıp, gözlerin dolmuş, Niçin müşfik kalbin kaskatı olmuş? Şefkatinden başka bir şey dilemem. Varlığın dünyama en güzel ihsan, Seninle tam olur bendeki noksan, Hicranla yaşasam bile sen yoksan, Ömrümde […]
Continue reading »ŞAİR : Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com Oruç ve açlıkta on haslet vardır, Onlardan hisseler aldırır açlık. Toklukta tembellik ve gaflet vardır, Gaflet perdesini kaldırır açlık. Açlık sayesinde kalpler incelir, Duâ ve ibâdet pek zevkli gelir, Hakk’ı zikretmenin vasfı yükselir, Kalplerin pasını sildirir açlık. Nefs-i emmârenin boynuna basar, Hevâya, günaha meylini keser, Gönülleri kaplar hiçlik, inkisar, Nefsin tuğyânını öldürür açlık. Allâh’a […]
Continue reading »ŞAİR : Harun ÖĞMÜŞ Allah Allah hem gazâ hem ilm ü irfan devridir! Avdet etmiş âdetâ Sultan Süleyman devridir! Mührü teslîm aldı mâdem ki zamânın Âsaf’ı; Pâdişâh avlansın artık hoşça, el-an devridir. Hamdülillâh son bulup fetret, fetihler başladı; Kutlu olsun; tûğ için, sancak için şan devridir! Hak müyesser eyleyip fetholdu âhir Kandiye, Tüm Girit sathında artık Âl-i Osman devridir. Kös […]
Continue reading »
YAZAR : Ahmet ZİYLAN «Oku!» Rabbimizin bize ilk mesajı… Osman Nûri TOPBAŞ Hocaefendi, sohbet ve makalelerinde bu âyet-i kerîmenin tefsirini geniş bir şekilde ele almakta… “Ey insan! Kendini oku… Kur’ân-ı Kerîm’i oku… Kâinâtı oku…” Zaten bunlar birbirinin anahtarı, birbirinin izahı ve tefsiri… Bu okunacak şeylere bir şey daha ilâve ediliyor: Hâdisâtı oku… Yani olayların akışını oku… Hayatımız; kader denilen müthiş […]
Continue reading »
YAZAR : Osman Nûri TOPBAŞ Hocaefendi GÖRÜRCESİNE KULLUK… Hazret-i Mevlânâ, dünya hayatında saâdetin sırrını veren bir teşbih ile sorar: “Bir padişahı yüzüne karşı öven ile padişahın yanında bulunmadığı hâlde ondan utanan, çekinen, onu seven bir olur mu?” Misâli genişleterek cevap verir: “Memleketin bir ucunda, hudutta bulunan bir kale muhafızı; padişahtan ve pâyitahttan çok uzaklarda bulunduğu hâlde, kaleyi düşmanlardan korur, gözetir; […]
Continue reading »Harun ÖĞMÜŞ Mahrûm olarak düş gibi ihsânı bol elden, Mümkün mü hayâtın bu kadar cevrini çekmek? Mümkün mü o olmazsa ümitlerle emelden, Dünyâyı yıkıp yepyeni dünyâları dikmek? Hülyâya nasıl, hangi güç eyler ki tahakküm? Bir kuş gibi hürriyyeti var hamlelerinde, Ben her ne kadar Konya’da olsam bile gönlüm, İstanbul’un en çarpıcı, en gözde yerinde… vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü […]
Continue reading »ŞAİR : Osman ALTAŞ osmanaltas-59@hotmail.com Ben Rabbime, kul olmuşum, Bu fazîlet, yeter bana… Hakk’a giden, yol bulmuşum, Bu mârifet, yeter bana… «Allah!» deyip, tekbir aldım, Huzur ile namaz kıldım, Rabbim Allah ile kaldım, Bu azamet, yeter bana… Hak huzûra aldı beni, Ehl-i secde kıldı beni, Kul olarak buldu beni, Bu asalet, yeter bana… Ben Allâh’a, gönül verdim, «Allah!» deyip, Hakk’a […]
Continue reading »