VEDÂ
ŞAİR : VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) varoglu5@gmail.com
Beni yalnız koyup vedâ ederken,
Sensiz buralarda artık kalamam.
Dağ gibi yüreği yakıp giderken,
Acını dindiren derman bulamam.
Neden gül cemâlin somurtup solmuş?
Bakışın kararıp, gözlerin dolmuş,
Niçin müşfik kalbin kaskatı olmuş?
Şefkatinden başka bir şey dilemem.
Varlığın dünyama en güzel ihsan,
Seninle tam olur bendeki noksan,
Hicranla yaşasam bile sen yoksan,
Ömrümde her dâim mutlu olamam.
Ayrılık kaderse alnımda eğer,
Huzurlu günlerim eriyip gider,
Hüsrandan olursam şayet derbeder,
Nerde, nasıl avunurum bilemem.
Vefâ gerek sevdaya, ey yüz akım!
Firkatin gönlümde en büyük yıkım,
Çoktan dolup taştı, benim dert yüküm,
Tükendi takatim başka alamam.
Demek vedâ vakti bu korkunç saat,
Söndü can ışığım, karardı hayat,
Gayri olmaz Varoğlu’na hiç rahat,
İçim kan ağlarken coşup gülemem.
18 Kasım 2012, Vezirköprü