YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
YAZAR : Abdullah Mesud HIDIR mahidir@hotmail.com Câfer-i Sâdık -rahmetullâhi aleyh- hicrî 80 senesinde Medîne-i Münevvere’de doğdu. Özü-sözü doğru olması hasebiyle kendisine; «Sâdık» denildi. Câfer-i Sâdık Hazretleri; ilim, ibâdet, fazîlet ve ahlâkta zirve bir aile ve muhitte yetişti. Başta babası Muhammed Bâkır olmak üzere birçok tâbiîn âliminden; akāid, tefsir, hadis, fıkıh gibi İslâmî ilimleri tahsil etti. Zamanının bütün fen ilimlerinde de […]
Continue reading »
YAZAR : Can ALPGÜVENÇ alpguvenc@gmail.com Cumhuriyet’in ilânından sonra, ünlü bir Fransız dergisinin yazarı Ankara’ya geliyor ve yüksek bir ilim adamı ile görüşmeyi arzu ediyor. Bu Fransız; görülmeyen şeylere inanmayan, ulûhiyeti inkâr eden biri… Kendisine Şer‘iye Vekâleti Müsteşarı Abdülaziz Mecdî Efendi’yi tavsiye ediyorlar. Abdülaziz Mecdî Efendi söze başlıyor: “–Ruh görünmüyor, hattâ bilinmiyor bile, fakat rûhun varlığını inkâr edebilir misiniz? Bunun gibi, […]
Continue reading »ŞAİR : SEYRÎ (M. ALİ EŞMELİ) Ne büyüktür ne küçük ağzı O’nun, En güzel, en yücedir lâfzı O’nun. Mîme benzerdi, asil goncaydı, Leb-i deryâsı da hoş bir yaydı. Oradan yaydı mübârek dîni, Oradan saçtı kelâm incisini. Hiç beyânında O’nun yoktu hevâ, Her ne söylerse Nebî, oldu devâ. Çekti Allah yüce tuğrâ, özüne, Ve «hadis» dendi O’nun her sözüne. Kimi sarmışsa […]
Continue reading »Peygamber Efendimiz’in mübârek ism-i şerifleri «Muhammed» -sallâllâhu aleyhi ve sellem- ebced hesabıyla 92’ye tekabül ettiği için; bu rakam, Efendimiz’in bir mânâda remzi olmuştur. Nitekim Yaman Dede; «Aman!» lafzı Sen’in ism-i şerîfinle müsâvîdir, Onunçün âşıkın zikri «Aman!»dır yâ Rasûlâllah! diyerek, bu remze latif bir işarette bulunmuştur. Bu nükteden ilhamla kaleme alınan bu şiirde, tırnak içerisindeki kelime veya terkipler, 92 rakamını vermektedir. […]
Continue reading »ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Zaman, Muhammed’i idrak zamânıdır gönüle, Devir, muhabbeti artırma devridir O Gül’e! Bugün Muhammed’e sevdâda imtihan günüdür! Şaşırtma kalbi İlâhî, huzurda yüz güldür! vezni: mefâilün / feilaâtün / mefâilün / feilün (fa‘lün)
Continue reading »ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) “«Allâh’ım! Sen’den Sen’in muhabbetini (beni sevmeni ve kalbime muhabbetullah nasîb etmeni), Sen’i seven(ler)in muhabbetini (onları sevmemi ve onların beni sevmesini nasîb etmeni) ve beni Sen’in muhabbetine ulaştıracak (sâlih) amel(ler)i niyâz ederim. (Tirmizî, Deavât, 72) اَللّٰهُمَّ اِنّ۪ى أَسْأَلُكَ حُبَّكَ، وَحُبَّ منْ يُحِبُّكَ، وَالْعَمَلَ الَّذ۪ى يُبَلِّغُن۪ى حُبَّكَ Lütuf buyur bize yâ Rab, derin muhabbetini, Rızık ver, […]
Continue reading »ŞAİR : VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) varoglu5@gmail.com Kimdir bizi men eyleyecek bâğ-ı cinandan, Mevrûs-i pederdir gireriz hâne bizimdir. (Nâbî) Kolay mı herkese Âdem mirası? Gönlünü Rabbine açana cennet… Bolsa da mü’mine nimet deryası, Dünyada haramdan kaçana cennet… Görmez olup ne sevgili ne ana; Meydanı dar edip azgın düşmana, Can fedâ ederek güzel vatana, Şehidlik şerbeti içene cennet… Nasıl yaşar; öyle […]
Continue reading »ŞAİR : Yaşar TAŞKESEN Cehâlet karanlığı zulme çanak tutarken, Güçlü olan garibi vahşet ile yutarken, İnsanlar birbirini köle diye satarken, Mekke ufkundan doğdu adâletin güneşi. Dünya tarihine bak, ne dengi var ne eşi. Rebîulevvel ayı, on ikinci geceydi. Doğumu müjdeleyen her mûcize yüceydi. Aşk denilen güzellik bilinmeyen heceydi. Hak nâmına ne varsa Sen’inle hayat buldu. Yolundan yürüyenler felâketten kurtuldu. Kalp […]
Continue reading »ŞAİR : SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) nejatsefercioglu@hotmail.com 19 Mayıs 2004, İstanbul Emr-i sultâna icâbet bende-i fermâna şart!.. Bıkmadan her dem nezâket eylemek kurbâna şart!.. Pîr-i aşkın rahlesinden geçti âşık n’eylesin?!. Şüphesiz kim ilm ü irfân câhil ü nâdâna şart!.. Derd-i aşkın lezzetinden mest oluptur âşıkân; Anladım ben şimdi derman âcilen Lokmân’a şart!.. Zülf-i cânan çıkmasın gönlünden aslā bir zaman; Genc-i […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Bu dâvânın çilesini çekenler, Geleceğe tohum saçıp gittiler… Kardelenler gibi boyun bükenler, Çığ altında bile açıp gittiler… Zulme karşı hep merdâne durdular, Gönülleri tutuşturan kordular, Şanlı neslin hayalini kurdular, Bu uğurda zehri içip gittiler… Şu esen yellerde gül kokusu var, Gün vurdu dağlara, şafağı bahar, O erler ki Hakk’a, hakikate yâr, Maldan, mülkten, candan geçip […]
Continue reading »