KAR YAĞIYOR
Sadettin KAPLAN Bir-bir uzaklaşmakta konaklanacak hanlar, Yolcular yoruldukça, yollara kar yağıyor… Heybedeki azığı kim düşünür, kim anlar? Eller nasırlandıkça, kollara kar yağıyor… Nerde o doludizgin, gem azıda heyecan? Dev bedene yük oldu o kuş tüyü gibi can. Ne kırk yılın hatırı, ne sunulan bir fincan; Bize doğru uzanan ellere kar yağıyor… Hayal değirmeninde öğüttük öğütleri, Öldürdük içimizde dağ gibi yiğitleri, […]
Continue reading »