ATEŞTE AÇAN GÜL
Servet YÜKSEL Gönül eşiğinde boyun eğende, Bakışların gözlerime değende, Yalınkılıç bir aşk şahlanır bende, Gül ateşte nasıl açar Efendim? Kul dediğin her dem nâçar Efendim. Beni ne ben, ne aynalar tanıyor, Neresinden tutsam aklım kanıyor, Toprak şerha şerha, gökler yanıyor, Rüyalarım bile soldu Efendim. İnsanlığım talan oldu Efendim. Bilirim gün batmaz şefkat ülkende, Bir sırlı uykuya dalsam gölgende, Gariplerin hüznü […]
Continue reading »