VATAN!
Servet YÜKSEL Gurbet eller, içimize sinmiyor. Her yere vatanım, sılam denmiyor. Kalbinin attığı toprakmış vatan. Sanki kırık gibi kolun, kanadın. Kapansam kabrine şanlı ecdadın. Koynunda yattığı toprakmış vatan. Can dayanmaz evlâtların derdine. «Ana» diye ufukların ardına Bakıp ah ettiği toprakmış vatan. Doğudan, batıya sel gibi akıp, Tarihin uğruna türküler yakıp, Destan söylettiği toprakmış vatan. Balı bile yenmez oldu yabanın, Kaygıdan […]
Continue reading »