OLMAK GEREK
VAROĞLU (Mehmet Ali VAR)
Hayatta her olaydan; bir, ibret almak gerek,
Meyveli ağaç gibi, «baş önde» olmak gerek.
Sakınıp kem tamahtan, malına şükrederek,
Fakirin yardımına, rikkatle dalmak gerek.
Maske olur yüzlerde, içte durur alaca,
İnsanın içi-dışı, hep aynı kalmak gerek.
Kavil edince bir kez, kesin uymalı vâde,
Buluşma mekânına, sevgiyle gelmek gerek.
Hata ederse kişi, şayet bir kez yanılıp,
Gözyaşıyla günahı, gönülden silmek gerek.
Hor görmeden garibi, kaçınmalı kibirden,
Tevâzuu kuşanıp, hoşgörü dolmak gerek.
Adam olmalı ilkin, pişmeli ıstırapla,
Öze ulaşmak için, kabuğu delmek gerek.
El çekip başkasından, koyulmalı işine,
Nezaketle yaşayıp, erkânı bilmek gerek.
Dolsa da günler gamla, gelmeli hep gayrete,
Ümitsizliği kalpten, tamamen yolmak gerek.
Varoğlu, çekin; dâim, kul hakkına girmekten,
Son nefeste dünyada, huzurla ölmek gerek.