VARLIKLA YOKLUK ARASINDA
Memmed ASLAN Ne gül günahkârdır, ne bülbül, ne har; Gonca dudak büzer yaprak altında! Yararlı ne varsa, yüzüne çıkar, Yüzsüz de utanır kaymak altında. Ne izini bulduk, ne de yerini, Unuttuk unvânı ve de yerini… Ne özünü bildik, ne değerini; Ne başlar kayboldu papak altında. Acı ovkatlarda kar havasıdır, Açıkça bilinmez ne dâvâsıdır?!. Örtülü kazanlar sır yuvasıdır, Bilmezsin ne kaynar […]
Continue reading »