SEN’İ ARAR GÖZLERİM
GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI)
Yıkanır karanlıklar Hira’nın nurlarıyla,
Sen’i arar gözlerim Nisan yağmurlarıyla.
Çoğalır umutlarım dalgalar sayısınca,
Sen’i arar gözlerim ummanın kıyısınca.
Vuslat rüyâlarım var yıldızların yurdunda,
Sen’i arar gözlerim her cemrenin ardında.
Sen gönülde sürûrsun, salevat dudaklarda,
Sen’i arar gözlerim gül renkli şafaklarda.
Huzur dolu nağmesin bülbüllerin sesinde,
Sen’i arar gözlerim düşen kar tanesinde.
Sîneleri pak eden kevserin sahibisin,
Sen’i arar gözlerim Sen rûhumda gibisin.
Aydınlık avuç avuç gelir mîrac hızında,
Sen’i arar gözlerim şu çoban yıldızında.
Güller secdeye varır gül kokulu teninde,
Sen’i arar gözlerim gönlümün gülşeninde.
Yeşerir ümitlerim, gözlerim kalmaz yolda,
Sen’i arar gözlerim meyveye duran dalda.
İlmek ilmek ülfetin gönlümün dokusunda,
Sen’i arar gözlerim bir çiçek kokusunda.
Çöller gül bahçesidir aşk ateşi yanınca,
Sen’i arar gözlerim rüyâdan uyanınca.
Ötelere çağrı var her mübârek sözünde.
Sen’i arar gözlerim sıddîkların izinde.
Secdeye varır mekân Nebî’nin arkasında,
Sen’i arar gözlerim bir derviş hırkasında.
Sen’den uzak düşeli nefsimle dertte başım,
Sen’i arar gözlerim bitsin diye savaşım.
Hiçlik ırmaklarından sonsuzluğa akarken,
Sen’i arar gözlerim encâmıma bakarken.
Seni arar Günbeyli dört mevsim, on iki ay,
N’olur yâ Rasûlâllah! Beni ümmetinden say.