Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
YAZAR : Ahmet ZİYLAN HAVA ve OKSİJEN İSRAFI Bu yazımda da, dilim döndüğü kadar hava ve oksijen israfı üzerinde durmak istiyorum. İkisi de çok kıymetli, fakat ikisinin de yeteri kadar kıymetini bildiğimizi zannetmiyorum. Hava Mevlâ’mın insanlara verdiği en büyük, en değerli bir lütufdur. Gıdasız birkaç gün durabiliriz, susuz bir-iki gün durabiliriz, içeceğimiz, kullanacağımız suyu arayabilme zamanımız vardır. Ama hava öyle […]
Continue reading »
YAZAR : Mehmet MENCET MORİTANYALI ABDULLAH EFENDİ Moritanyalı Abdullah Efendi Kozan’da yaşayan bir Hak dostu idi. Kozanlılar gider, duâsını alır, kendisine hürmet duyarlardı. Babası da Allah dostu idi. Savaş yıllarında gelip Türkiye’ye yerleşmişler, kabri de Kozan’daydı. Abdullah Efendi’nin sohbeti güzeldi, insanları uzlaştırıcı bir üslûbu vardı. Bir arkadaşımın çocuğu olmuyordu; “Bir de onun duâsını alın.” dediler. Hanımı da rica etti. Arkadaş […]
Continue reading »
YAZAR : Abdullah Mesud HIDIR mahidir@gmail.com Hacı Bektâş-ı Velî, Nişâbur’da doğdu. Asıl adı Bektaş’tır. Mutasavvıf Lokmân-ı Perende tarafından yetiştirildi. Daha sonra Ahmed Yesevî’ye intisâb etti ve 13. asırda Horasan’dan Anadolu’ya geldi. Kırşehir civarında bugünkü adı Hacı Bektaş olan Sulucakarahöyük’e yerleşti. Burada bir dergâh kurup irşad faaliyetlerini yürüttü. “Şerîatta bu senindir, bu benim. Tarîkatta hem senindir hem benim. Hakikatte ne senindir, […]
Continue reading »
YAZAR : Mücahid BULUT mucahidbulut@yandex.com “Kıtaları ipek bir kumaş gibi keser biçerdik. Kelleler damlardı kılıcımızdan. Bir biz vardık cihanda, bir de küffar… Zafer sabahlarını kovalayan bozgun akşamları… İhtiyar dev, mâzîdeki ihtişamından utanır oldu. Sonra utanç, unutkanlığa bıraktı yerini; «–Ben Avrupalıyım…» demeye başladı; «Asya bir cüzzamlılar diyarıdır.» Avrupalı dostları, acıyarak baktılar ihtiyara ve kulağına; «–Hayır delikanlı…» diye fısıldadılar; «Sen bir-az gelişmişsin.» […]
Continue reading »ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) İnsâna secde etmeyen iblîsi kovdu Hak, Her bir melek eğildi o ân, erdi şanlara… Bizler bu zirveden niye düştük şu yerlere? Tekrâr o Arş için dönelim çağlayanlara!.. vezni: mef’ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün
Continue reading »ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) O son hazan gelir çatar, bahar bulur, fidan diken, Hazan ve kış geçer o an, güler o gün tohum eken… Gelir geçer yaman fasıl ve yaz huzur için mi gül? Çatar o an, fasıl hazan olur ve haz solar, diken!.. Bahar güler ve yaz olur da hiç ateş biter mi ah! Bulur o gün […]
Continue reading »ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) -700 Ashâb-ı Uhud’a 700 Mısra- Büyük, ikinci gazâ, hicretin üçüncü yılı, Uhud cihâdı ki, hem şanlı, hem de hicranlı! Yazıldı târihe Şevval’de, reng-i hikmetle, Bu gazve hayli cihetten yaşandı ibretle. Bedir hezîmetinin sonrasında müşrikler, Fokurdayıp dediler: «Mâtem intikām ister!» Bedir’de hepsinin ölmüştü çünkü bir yakını, Tutuştu hınç ile onlarda kanlı öç akını, Kureyş’e tâze […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Güzelliğin anlatılmaz Allâh’ım, Sevdiğimin bakışında Sen varsın… Rahmetine muhtaç; suçum, günahım, Kaşlarını yıkışında Sen varsın… Aklım ermez, nefs elinde çiğmişim, Hüznün, derdin; gül yüzüne değmişim, Kaderimden yana boyun eğmişim, Gözyaşımın akışında Sen varsın… Bu dünyaya kanma, satar dediler, Dost sandığın, yardan atar dediler, Nâdan sözü, kalbe batar dediler, Garibin ah çekişinde Sen varsın… Mest-i hayran […]
Continue reading »ŞAİR : Yaşar TAŞKESEN yasartaskesen_50@hotmail.com Rahmet deryâsına battım, Yundum Kadir Gecesi’nde. Secdeyi hayli uzattım, Yandım Kadir Gecesi’nde. Ey insan Hâlik’ı birle! Zarar edersin kibirle, Rahmân’ı kalbî zikirle, Andım Kadir Gecesi’nde. Selâm ettim feleklere, Nur kokulu dileklere, Yüreğimi meleklere, Sundum Kadir Gecesi’nde. Rahmân’ın kudret eline, Gecelerin özeline, Rahmetin en güzeline, Bandım Kadir Gecesi’nde. Dilim kalmadı duâdan, Gözler kamaştı şuâdan, Bin bir […]
Continue reading »ŞAİR : Rıfat ARAZ rifat_araz@yahoo.com Tövbe-i nasuhla döndüm kapına; Aşkınla can buldu iz‘ânım benim!.. İdrâkim yeter mi eşsiz yapına? Nefsimde kuruldu mîzânım benim!.. Seyrine «aşk» dedim ateşin, buzun; Maksûdu Sen oldun derin sonsuzun!.. Nûruna kapıldım Levh-i Mahfûz’un; Özümde kalmadı dermânım benim!.. Yâ Rab, kudretinle yanar çerâğım; Vecd ile deryâya döner kaynağım!.. Her mevsim dökülür ömür yaprağım; Adınla titreşir vicdânım benim!.. […]
Continue reading »