Kategori: ŞİİR

GÖRSEM KÂBE’Yİ Esen yelde, uçan kuşta, Görsem Kâbe’yi Kâbe’yi… Hakk’a doğru akan yaşta Görsem Kâbe’yi Kâbe’yi… Bir ah etsem yer yarılır, Sırtıma sevda vurulur, Deli çağlarım durulur, Görsem Kâbe’yi Kâbe’yi… Yüce Rabbim yol verince, Boynum olur kıldan ince, Onca milletin dilince, Görsem Kâbe’yi Kâbe’yi… Arınsam ihramla kirden, Rûhum inlese zikirden, Her zerremle dört bir yerden, Görsem Kâbe’yi Kâbe’yi… Bin bir […]

GAZEL Durgunsa sular sanma ki deryâya ulaşmaz… Bîçâre gönül sanma ki Leylâ’ya ulaşmaz… Bir tek pula değmez bilesin şâl ile atlas, Çullar giyinen sanma ki Mevlâ’ya ulaşmaz… Pâk eyle bugün gönlünü dünyâ hevesinden, Aşkın meyi sen sanma ki sahbâya ulaşmaz… Gafletten uyan, boş yere bağlanma cihâna, Dünyâya gelen sanma ki ukbâya ulaşmaz… Unvânı unut, kendini bil, nefsini öldür, Her; «Lâ» […]

Sadettin KAPLAN Gittin bir akşamüstü akşamcıl gülüşünle, Sürüyüp eteğinde en taze akşamları… Günün dönemecinden düne dökülüşünle, Uzatmadı verdiğin endaze akşamları… Kervankıran’ı ufka birlikte astığımız, O en güzel akşamlar bizim akşamımızdı… Nerde mor bulutlardan yaptığın yastığımız? Güneşin yedi rengi tek sarıya mı sızdı? Alı yok şimdi gülün yanımda yoksun diye, Çakılıp durdu zaman sarı bir ikindiye… Bitkin beklentilere bugün de yok […]

Osman ALTAŞ Mânâ âlemini, açıver bana. Rabb’im azametle, taltif et beni. Uçayım Kâbe’ye, duaya Sana. Rabb’im kerametle, taltif et beni. Sev beni Sultan’ım, açılsın güller. Sevdir Sen’i bana, şakısın diller. Sevdayla Zât’ına, açılsın eller, Rabbi’m muhabbetle, taltif et beni. Sen’de fânî eyle, rengine soldur. Kerem et kalbimi, nûrunla doldur. İrfanınla pişir, sevginle oldur. Rabb’im velâyetle, taltif et beni. Sevgi Kevser’inden, […]

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) Boş yere övündük hep varlık ile, Takvâdan vazgeçtik azı unuttuk. Yıllarca dövündük bir zorluk ile, Gayretten vazgeçtik hızı unuttuk. Dost diyerek vefasıza sarıldık, Hesapsız işlerden hesap sorulduk, Hükmümüz verildi yere serildik, Dâvâdan vazgeçtik tezi unuttuk. Sızlana sızlana yollara düştük, Kadir bilmeyene türküler koştuk, Candan sevenlere hışm ile taştık, Kavilden vazgeçtik sözü unuttuk. Koşacak, takatim-ferim kalmadı, Kavgamı verecek […]

MÜRİD (Mustafa TAHRALI) Mürg-i can teşne ebed mülküne, tenmiş kafesi, Uçabilsin diye Azrâil alır son nefesi… Çırpınır ten, kanat açmışsa gönül rûh iline, Dökülür tüy tüy olup câme-i hicrân, eline… Bir terennüm açılır «Hû!» ile dilden gönüle, Dil susar, söylenir artık «O» gönülden gönüle… Vech-i dildâra açılmış mütehayyir gözler, Kapanırken sevilen yüzlere, eller titrer… Yükselir göklere, eller tutunur rehberine, Cennetin […]

Mustafa Necati BURSALI Sen’sin tek «Mâlik»i bu kâinatın, Nice hayret verir akla sanatın, Suyu da Sen’dendir Nil’in, Fıratın. Rahmetine yoktur hudûd, Allâh’ım, Çünkü bir ismin de Vedûd, Allâh’ım!.. Lutfunla insana bal verir arı, Çiçekler doldurur nice gülzârı, Bir Sen’sin bahşeden beyinde zarı. Rahmetine yoktur hudûd, Allâh’ım, Çünkü bir ismin de Vedûd, Allâh’ım!.. Gönlümün sebzesi Sen’den alır su, İkrâmın olmasa nerde […]

Mustafa KARA Vuslat mevsimi geldi, firkat dönemi bitti, »Kırklar« da bunu dedi: Şimdi; «Dost, Dost’a gitti.» (1429) «دوست دوسته كيتدى» Leyl-i Mi‘râcı Berâat olsun… Şu üç aylar ona şefkat olsun… Geldi «bir» ney dedi târîhi için: «Ali Ağabeyimize rahmet olsun!..» (2008) «على آغا بكيميزه رحمت اولسون» Vezni: feilâtün / feilâtün / feilün (fâilâtün) (fa’lün)

M. Faik GÜNGÖR Kulluktan habersiz geçen zamanı, Çıkar hayatından, sil neye yarar? Bal etse ağuyu, sapla, samanı, Hakk’ı zikretmezse dil neye yarar? Bin bir hikmet gizli, varlık sır küpü, Mevcudat içinde insan ar küpü, İçi boş eminsen, fırlat kır küpü, Mecnunu olmayan çöl neye yarar? Gönülde vesvese kevgir süzemez, Ellerde kelepçe ayak çözemez, Kalbi kör olanlar bakar sezemez, Suya hasret […]