AKŞAM/SIZIM

Sadettin KAPLAN

Gittin bir akşamüstü akşamcıl gülüşünle,
Sürüyüp eteğinde en taze akşamları…
Günün dönemecinden düne dökülüşünle,
Uzatmadı verdiğin endaze akşamları…

Kervankıran’ı ufka birlikte astığımız,
O en güzel akşamlar bizim akşamımızdı…
Nerde mor bulutlardan yaptığın yastığımız?
Güneşin yedi rengi tek sarıya mı sızdı?

Alı yok şimdi gülün yanımda yoksun diye,
Çakılıp durdu zaman sarı bir ikindiye…
Bitkin beklentilere bugün de yok mu haber?
Son serçe can veriyor rûhumda sızım-sızım…

Sen gittin o en güzel akşamlarla beraber,
Ben şu gün zindanında nicedir akşamsızım…

Giderken alıp gittin rûhumun yarısını,
Verdiğin bütünlerin hiçbirisi tam değil…
İçirdin ikindiye hasretin sarısını,
Gözlerime sunduğun bu morluk akşam değil…

Yüreğim bir yarasa gibi tutsak şu inde,
Beratını yazacak yargıcın diviti yok…
Güneş günü yıkıyor zamanın leğeninde,
İkindi sularında akşamın çiviti yok…

Ya gel gönül ufkumda akşam güneşince sön,
Ya beni yaprak gibi eteğinde sürü git!..
Ya alıp götürdüğün akşamlarla geri dön,
Ya göm beni ikindi sahilime yürü git!..

Daha gün ortasında başladı akşam sızım…
Biliyorum yine bu akşam da akşamsızım…