YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Yeni doğanların çığlıklarında, Kundakları en saf dili ölümün… Gizlenirmiş kalbin tık-tıklarında, Rüzgârında can kandili ölümün… Neşemize hüzün, acı katarken, «Yok» dediler hiç tatili ölümün… Hayat denizinde kulaç atarken, Ya nûrmuş ya nâr sahili ölümün… Ömrün baharında, kışında durur, Yakamızdan tutan eli ölümün… Bir taze mezarın başında durur, O kırmızı karanfili ölümün… İnsan ki ölmeye bahane […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Vefâsız sahipleri terk-i diyar edeli, Köy evlerinde zaman örümceğin ağında… Sorsam koca çınara kim akıllı, kim deli? Fareler oynaşıyor ağanın konağında… Bacasında bir baykuş, camları kirli, kırık, Kapı aralığından içeri giriyorum… Duvarlar hüzün rengi, sedirde bir hıçkırık, «Her şey insanla güzel!» deyip ürperiyorum… Kenarda bir boş beşik sallanmayı unutmuş, Ağlama seslerini, koşturan gelinleri… Yalnızlığı emzirmiş, […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Yaradan’ı unuttun, zikir kalmadı kâfir… Namusu kirlenmemiş, fikir kalmadı kâfir… Ateşin çocuğusun, hünerin yakıp yıkmak, Beşerin beşiğinde şehir kalmadı kâfir… Dağ, taş ölüler bile zulmünden emin değil, İlişmediğin türbe, kabir kalmadı kâfir… Kimlerin sofrasında kanlı, necis ellerin? Çölün altında deniz, nehir kalmadı kâfir… Her maskenin altında iğrenç yüzün gizlidir, Malını çalmadığın fakir kalmadı kâfir… Nemrutlar, […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Yüreklere indi bir kara haber, Bizi hâinlerle sınadı kader, Tarihim görmedi böyle bir keder; Nefes almak kurşun gibi ağırdı. Bir ses Hak’ta, dirilişe çağırdı… Meydanlara akan îmanmış meğer, Destan yazılacak zamanmış meğer, Gencim, ihtiyarım yamanmış meğer; Vatan sevgileri öyle Halis’ti! Gelenler kamuflâj giymiş İblisti… Bir güruh rûhunu yabana satmış, İhânetin baldan zehrini tatmış, Kendi devletini […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Hayal âleminde bir şehre vardım, Karıncalar, kurtlar hüküm sürüyor… Nefsime; «İbret al!» diye yalvardım, Arzular, emeller kokmuş çürüyor… Penceresi, kapısı yok evlerin, Hâline acırsın dünkü devlerin, Hani sûretleri hatunun, erin, Bir hüzün ki boyun bükmüş duruyor… Geçim telâşı yok, ekip biçmezler, Ağızları bağlı, yiyip içmezler, Anladım ki iyi-kötü seçmezler, Herkes kendi sînesine vuruyor… Konuşurmuş meğer […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Bir kötüye düşüp, solan dilberin, Elâ gözlerinden akar türküler… Kapımızı çalan kara haberin, Ardından yakılır; yakar türküler… Yaylalarda kuzularla meleşir, Kırşehir’in bağlarında eğleşir, Gurbetlerde turnalarla söyleşir, Hasretle yollara bakar türküler… Boynu bükük, uzaklardan ünlermiş, Bülbüllerin feryâdını dinlermiş, «Gelme ecel gelme!» diye inlermiş, Hele ayrılıktan bıkar türküler… Koç yiğitler gibi pusatlanırmış, Kıratın yanında kanatlanırmış, Zalimi, kalleşi, […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Zaman ihânet etmez, Uzak sandığın yakın… Heyhat, toprakta bitmez, Güzelliği ahlâkın… Emdin sütün çiğini, Nefis kalbi kurcalar. Kardeşlik gömleğini, Dağda kurtlar parçalar. Atan kim, atılan kim? Bir ah çekti kuyular! Pazarda satılan kim? Kimin boynunda yular? Saray iğneli fıçı, Rüyalar tekin değil… Zulüm doyurmaz açı, Ektiğin ekin değil… Merhamet kıtlığı var, İnsan insana düştü… Çağın […]
Continue reading »YAZAR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de -Oğullarıma…- Yolun sarpa sarar nefse uyarsan, Kendine kötülük etme can oğul!.. Sofranıza haram lokma koyarsan, Kalpleri karartır, çürür kan oğul!.. Öfkeye kapılma, dipsiz kuyudur, Bil ki kuru inat şeytan huyudur, Gaflet çölde serap, deniz suyudur; Her nefeste şükret, Hakk’ı an oğul!.. Her dâim beraber el ele verin, Yokluğu paylaşın, mutluluk derin, Gonca güller açtı, bahtın, […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Kızına söyleme, gelinden gizle! Madem sevindirdin elinden gizle! Verdiğini bilmediğin nan kalır… En çok sevdiklerin üzerler seni, Çile imbiğinden süzerler seni, Örsle-çekiç arasında can kalır… Fitnenin, fesâdın fitili oldun, Kim bilir kimlerin katili oldun, Alnında bir leke, elde kan kalır… Dilini boynuna ilmek yaparlar, Giymeye ateşten gömlek yaparlar, Gün gerçeğe doğar, kuru zan kalır… Ne […]
Continue reading »ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de Ey düğünde ağlayan, ölü evinde gülen! Hayatı anlamada hâlâ emekliyoruz… Dîvâneler şehrinde akıl almaz bir şölen, Taş attığın kuyunun başında bekliyoruz… Belki de insanlardan, kendinden kaçıyorsun, Dünya kokan bakışlar gönlüne dokunuyor… Bir avuç kum içinde inciler saçıyorsun, Sevdaya tutulmuşsun yüzünden okunuyor… Yazları abalısın, kışları yalınayak, Kuşlar, kediler bile pay almışlar neşenden… Gurbette esir misin, gözlerin […]
Continue reading »