ELDE KAN KALIR…
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Kızına söyleme, gelinden gizle!
Madem sevindirdin elinden gizle!
Verdiğini bilmediğin nan kalır…
En çok sevdiklerin üzerler seni,
Çile imbiğinden süzerler seni,
Örsle-çekiç arasında can kalır…
Fitnenin, fesâdın fitili oldun,
Kim bilir kimlerin katili oldun,
Alnında bir leke, elde kan kalır…
Dilini boynuna ilmek yaparlar,
Giymeye ateşten gömlek yaparlar,
Gün gerçeğe doğar, kuru zan kalır…
Ne hâle geliyor masum sabîler!
Ağyâr tezgâhından çıkmış gibiler.
Serserinin lügatında «lan» kalır…
Bırakırsan akıl nefse uyarmış,
Bir ömre noktayı ecel koyarmış,
Gözlerinde yaşanmamış an kalır…
Ey yolcu yanında azık olacak,
Yoksa ebediyyen yazık olacak,
Uyanmazsan kervan gider, han kalır…