SAATÇİ

Dr. Halis Ç. DEMİRCAN cetindemircan2@hotmail.com.tr Her şey vaktini bekler. Ne gül vaktinden önce açar, Ne güneş vaktinden erken doğar. Bekle senin olan sana gelecektir… (Hazret-i Mevlânâ) Küçük bir Anadolu kasabasının tek saat tamircisiydi. Bu meslek ona dedesinden, babasından yâdigâr kalmıştı. Tıpkı dedesi gibi, babası gibi kasabalının getirdiği her türlü saati tamir eder, aynı zamanda dükkânına çok yakın olan tahminen 170 […]

Continue reading »

YÜRÜR!

Ali AĞIR aliagir70@gmail.com Semânın kalbinde gözlerden uzak, Akıp gider zaman, yüceler yürür! Uyku derin kuyu, rüyalar tuzak, Hayale tutunmuş cüceler yürür! Kıyamda dağların dik yamaçları, Buz keser poyrazda, kardan taçları, Dağılır zamanın siyah saçları; Kıpkızıl şafağa geceler yürür! Ufkun ötesinden ilham süzülür, Zihindeki kördüğümler çözülür, Mısra ipliğine harfler dizilir; Hisler diyarında heceler yürür! Hak içinse eğer, çekilir çile, Yürekte bin […]

Continue reading »

YETİM DUYGULAR

M. Nihat MALKOÇ mnm61mnm@hotmail.com   Arz ve semâ kül olur, yetimlerin âhından, Payına düşmez ışık, aydınlık sabahından. Hüzünkâr yüreğinde, kahır yükünü taşır, Kıvrım kıvrım yolları, bir başına dolaşır. Uğramaz bir tebessüm, solgun dudaklarına, Ağır gelir bedeni, cılız ayaklarına. Millet bayram ederken, onun bağrı kan olur, Yaşadığı çileler, acıklı roman olur. Ezildikçe ezilir, büker durur boynunu, Tok görüneyim diye, taş doldurur […]

Continue reading »

SEBEBİ KİM?

Zahit GENÇ genczahit@gmail.com   Dünya döner, âlem döner, «Bilir misin sebebi kim?» Bir gün gelir hepsi söner, «Bilir misin sebebi kim?» Semâya bak; «yıldız yıldız», Güneş niçin doğar yalnız? Biz dünyada niçin varız? «Bilir misin sebebi kim?» Menekşe mor, çiğdem sarı, Balı niçin yapar arı? Kim yarattı yoktan varı? «Bilir misin sebebi kim?»< Çaresize O’dur çare, Bin bereket vermiş yere, […]

Continue reading »

MANZARA

GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI) mahtopbasli@hotmail.com   Astığımız ne varsa rüzgârın kanadına, Bir fırtına çıkınca, o gelmeli yâdına. Kardan ak bulutlarda gözyaşımız saklanır, Bir hüznün ardı sıra, kaç damla ayaklanır. Kirpiğinden süzülen damlasa gül açardı, Gülün açtığı yerde, diken mahzun kaçardı. «Umut dağın ardında» deyip üzdük dağları, Aşkla kuşatamadık, can içre otağları. Hayatın anlamını kapatınca kafese, Hikmetlerden uzakta, kaldık nefes nefese. Her […]

Continue reading »

AĞLA EY GÖZLERİM!

Zahit GENÇ genczahit@gmail.com Ağlamak isterim her gün, her gece, Ağla ey gözlerim, ağla gönülden! Erişmek istersen mânevî güce, Ağla ey gözlerim, ağla gönülden! Gözyaşı şifâdır, ağrı dindirir, Gözyaşı gönlüne rahmet indirir, İnsan gözyaşıyla nefsi sindirir; Ağla ey gözlerim, ağla gönülden! Gözyaşı görünmez setleri yıkar, Gözyaşı silinmez kirleri yıkar, Kaynağı gönüldür, gözünden akar; Ağla ey gözlerim, ağla gönülden! Ağlayan bilir ki, […]

Continue reading »

BAHAR ve GÜZELLİKLER

YAZAR : Nurten Selma ÇEVİKOĞLU nurtencevikoglu@hotmail.com Güneşin doğduğu yerden, mutlulukla açılan pencerelerden bahar muştuları geldi. Bulutlar çözüldü, gökyüzü apaydınlık oldu, yüreklere sevinç doldu, bahar geldi… Havanın yaydığı ılık esinti, tatlı esen meltem rüzgârı bir hoş çarptırdı yürekleri… Coştu gönül, dinginlik yürüdü bedene. Bahar geldi, bahar geldi… Yıldızları mavi semânın, kulaklarda kalan hoş sedânın, gönül akislerinde oluşan latif edânın tezâhürü bahar. […]

Continue reading »

Mîrac Kıt‘aları

ŞAİR : TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI) Dâvâya Döndü Zannetme Sidre’den yine dünyâya döndü O… Dünyâ-yı dûna dönmedi, dâvâya döndü O… Bir lâhza gayra bakmadı, Mevlâ gören gözü… Bir zerre ayrı düşmedi, Mevlâ’ya yâr özü… vezni: mef‘ûlü / fâilâtü / mefâîlü / fâilün Yükselmeye Bak!.. Toprağın bağrı değildir ki değişmez kaderin… Yere saplanma ey insan, göğe yükselmeye bak!.. Ya letâfetle göğünsün, […]

Continue reading »

O YÜREKLER!..

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Set çektiler karanlığa, nur göğsü gerdiler, Yerden semâya her yere seccâde serdiler! Yol açtılar asırlara, fâtih nesillere, Onlar, yegâne gāye için can ki verdiler! Yûnus da dendi, hem Yesevî, hem de Nakşibend, Onlar, o en değerli, ne has inci derdiler! Rahmân’ı övdüler, o yürekler çekinmeden, Zorluk ne olsa, şerri ve şeytânı yerdiler! Seyrî, o […]

Continue reading »

YEDİ KAT SANCIYLA…

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Kaç yıl bu nesil, öylesi bir derde ki çattı, Sağlamdı, virüsten kötü hastânede yattı. Bîçâre yürekler, yedi kat sancı çekerken, Derman batıdan dendi güneşler bile battı. Şefkatli semâdan yeni bir ay yine doğdu, Kurtardı zulümden yeri yıldızla donattı. Arzın doğusundan yine göz açtı güneşler, Alt etti karanlıkları, nurdan maya kattı. Döndürdü bu devran yine […]

Continue reading »
1 2