SENİN DEĞİL!..

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Şu yer ve gök, bu can ve ten, Senin, fakat senin değil! Ne fark eder benim desen? Senin fakat senin değil! A Seyri, yaz ganîmeti, Cihanda bunca nîmeti, Ne varsa Hak emâneti; Senin, fakat senin değil!   vezni: mefâilün / mefâilün

Continue reading »

DUÂ

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) -Barış Pınarı Harekâtımız Münasebetiyle- Eyle yardım bize, ey her şeye tek sâhip olan, Saldıran çok, koru yâ Rab bu güzel yurdumuzu! Sen’sin ey Hazret-i Allâh, ebedî gālip olan, Dâimâ eyle muzaffer bu azîz ordumuzu! Vezni: fâilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün

Continue reading »

NEREDE?

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Ey şahâdet getiren göz, deme cânan nerede! Perdesiz bak, o habîb işte, fakat can nerede? Sarmasın yerde hevesler seni bitmez kederin, Bir nefes sonrası dersin: Koca devran nerede? Gonca vaktinde yığınlar sana gıptayla dolu, Çile vaktinde şaşarsın, nice hayran nerede? Artıyor kanlı zulümler, canavarlaştı cihan, Yedi milyar denilen kitlede insan nerede? Gece gündüz yaşanan hâdiseler kahrediyor, […]

Continue reading »

RAKİPSİZ BİR ÂBİDE: SELÎMİYYE CÂMİİ

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) “–Bu bir efsâne!” demem, gerçeği seyretti cihan “–Sanki bir mûcize, hayret!” dedi baktıkça bakan. Önceden sonraya cennet bu mahâret senedi. Dün, Selim Han, gemiler saldı sefer vakti, dedi: «–Fethedersem», ben eğer Kıbrıs‘ı, câmî adadım, Cân uçarken yüce Allâh’a, bu olsun kanadım.» Bin şükür, Hazret-i Mevlâ, yine lutfetti zafer, “–Kutlu olsun!” dedi rü’yâda Büyük Peygamber: “–Ey Selim, […]

Continue reading »

KİMLİĞİMİZ

SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Rûh-i İslâm ile izzet bu, asâlet bu bize, Hem büyük, hem mütevâzî medeniyyet bu bize! Tapumuz, kimliğimizdir bu şeref-şan kutbu; Muhteşemdir, iki dünyâya Süleymâniye bu! Sâde hizmetçisi kul, sâhibi Allah bu evin, Duracak dipdiri gökler gibi durdukça zemin…

Continue reading »

SÜRGÜNDE…

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Biz bu âlemdeki gurbet çiçeği, Gafletin mahkûmu, solgun yüreği, Burda yok kimseye cennet direği! Hû denir aşk ile sürgünde neden? Duramaz can dili Allah demeden! Neyi verdik, neyi aldık, bakalım, Anlayıp gerçeği, sel sel akalım, Tüm karanlıklara kandil yakalım; Hû denir aşk ile sürgünde neden? Duramaz can dili Allah demeden! Bizde ten yoktu ki […]

Continue reading »

ÖLDÜRMEZ ÖLÜM

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Kul nasıl sürse ömür, öyle verir son nefesi, Son nefes hükmüne uygun dirilir ten kafesi… Ölü bir hâlde yaşarsan öleceksin kötürüm, Diri bir hâlde yaşarsan seni öldürmez ölüm. vezni: feilâtün / feilâtün / feilâtün / feilün (fâilâtün)

Continue reading »

EY ÂHİRET YOLCUSU!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Her insan, bir âhiret yolcusudur. Âhiret ise, Allâh’a dönüşte bu fânî ömrün hesabının ve ebedî karşılıklarının görüldüğü son durak. Oraya varmadan bütün hazırlıkların tamam olması gerek. Bu dünyada malûm, göç yolda düzülmekte. Dolayısıyla yollarda çok daha fazla gayretten başka bir şey lâzım değil insana. «Allah!» deyip gayrettir gerçek bir hayat mücadelesi. Bunun özü de; haramlardan […]

Continue reading »

ANNEM!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Çilelerle doğurdun, sabırla baktın annem, Benim her yangınıma su gibi aktın annem! Şefkatle kanat gerdin, korudun melek gibi, Her yol kesen şeytanı kenara kaktın annem! Öyle bir huzurdun ki, doyamadım ben sana, Ömür boyu yakmadın, ölünce yaktın annem! Gözlerimin önünde rûhun kuş gibi uçtu, Bu yaralı kalbimi garip bıraktın annem! Leylâ değil, Mevlâ’ya biz […]

Continue reading »

UÇTU HÛ KUŞU!

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Yüce Rabbim ona ve bütün ehl-i îmânın tüm geçmişlerine rahmet eylesin… Aştı dünya denen fânî yokuşu, «Hû!» deyip, Allâh’a uçtu Hû Kuşu, Can annem göç etti, hicret ayında, Gör Seyrî, o sonsuz değiş tokuşu…

Continue reading »
1 2 3 4 8