YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK

ŞAİR : SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ) Dinle; hâlâ çınlıyor can Muhammed’in sesi, Dinlersek duyulacak işte vedâ hutbesi: Ey insanlar! Dinleyin sözlerimi dikkatle, Bilemiyorum, belki, bu yıldan sonra, böyle, Sonsuza dek bir daha sizinle ben burada, Bulunamayacağım -zâhiren- bir arada… Ey nâs! Bu günleriniz nasıl mukaddes günse, Bu aylarınız nasıl mübârekse, bin hisse, Ve nasıl mukaddesse bu değerli şehriniz, Canlarınız da […]

Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI Zulme sabretmek ne mümkün bir nihâyet olmasa! Zorba dünyâ hiç çekilmezmiş kıyâmet olmasa! Bir hesâbın varlığından kor yürek teskîn olur, Yerde kalmış kan deniz olmuştu, ahret olmasa! Bir terâzî tartacak her zerre insan fi’lini, Kahrolur mazlum gönüller tam adâlet olmasa! Kâfirin zulmüyle ölmek, bin hakaret, bin ezâ, Çekmez insan ar gelir, Hak’tan şehâdet olmasa. Burda mazlûmun cehennem […]

Seyrî ( M. Ali EŞMELİ ) Yeni doğmuştu bebek, yattığı yer vîrandı, Emzirirken çilekeş annesi kurşunlandı… Oldu kalkan, sarılıp yavruya hicranlı baba, Onu kurtarmak için cân ile gösterdi çaba. İki bombayla fakat yan duvarın koptu taşı, O sipersiz babanın oldu paramparça başı. Kanlı etlerle bebek, düştü, kapaklandı yere, Vah yazık, her yanı dönmüştü kızarmış ciğere… Çöktü tâ bağrına bin bir […]

Yusuf DURSUN Bir gülün olabilsem, Başka bir şey istemem. Ah, kulun olabilsem, Başka bir şey istemem. Varsın, birsin ve Hak’sın, Sen Hâlık-ı Mutlak’sın. Aşkın kalbimi yaksın Başka bir şey istemem. «Ol!» deyip olduransın, «Gül!» deyip güldürensin. Bana da kölen densin, Başka bir şey istemem. Yorulmadan söylesem, Durulmadan söylesem, Her nefeste «Hû!» desem, Başka bir şey istemem. Ne yarınım, ne dünüm, […]

Şükran IŞIK Yakışmıyor yâ Ali, sana derin uykular, Allah için kalk artık, kanla doldu her diyar. Bir Ulubatlı gönder, dik zafer bayrağını, Çiğnetme kâtillere mukaddes toprağını, Galip gelsin yâ Rabbi ezanlar çan sesine, Doğunun katranları dökülsün tepesine, Kıyâmet mi kopuyor, oynuyor yer yerinden? Dil bilmeyen bebeler delinmiş ciğerinden, Allâh’ım, nerde kaldı o ebâbil kuşları, Ne zaman yağdıracak gökyüzünden taşları? Bir […]

Recep YILDIZ İstanbul’u gördüm, gece bir düş gibi saftı. İstanbul’u gördüm gece, bir düş gibi saftı. Sessizdi, nefessizdi, hayal çığlığı vardı. Evlerde, sokaklarda ölüm saflığı vardı. İstanbul o gün başka bir âlem dokuyordu, Gün değmemiş akşamda kızıllık kokuyordu. Cennet gibi bir gündü, ışık bayramı vardı; Yıldızlar akar şehre tebessümle kayardı. Coşmuştu Boğaz, bir gerilip bir taşıyordu; Sonsuzluğun ufkunda zaman buzlaşıyordu. […]