GÜLLE GELEN-DALLA GİDEN
Yusuf DURSUN Bâzen şaha kalkmış doru bir tayla gelir Bâzen tepesinden çıkan ok-yayla gelir Solmuşsa gülistandaki son güllerimiz Bâzen de menekşeyle manolyayla gelir Bâzen susuz ırmaklara bir salla gider Bâzen deli deryalara sandalla gider Dünyâda çeker bir zaman âheste kürek Son çağrıya yalnız kuru bir dalla gider Vezni: mef’ûlü/mefâîlü/mefâîlü/feûlün
Continue reading »