ÜMMETİN UMUDU SEN
ŞAİR : Yaşar TAŞKESEN Cehâlet karanlığı zulme çanak tutarken, Güçlü olan garibi vahşet ile yutarken, İnsanlar birbirini köle diye satarken, Mekke ufkundan doğdu adâletin güneşi. Dünya tarihine bak, ne dengi var ne eşi. Rebîulevvel ayı, on ikinci geceydi. Doğumu müjdeleyen her mûcize yüceydi. Aşk denilen güzellik bilinmeyen heceydi. Hak nâmına ne varsa Sen’inle hayat buldu. Yolundan yürüyenler felâketten kurtuldu. Kalp […]
Continue reading »