Kategori: ŞİİR

SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU) Dil ezelden beridir «Lâ» ile «İllâ» söyler Âlemin sırrını ancak yüce Mevlâ söyler Sona ermez bu hitap söylenecek haşre kadar Çünkü dağlar bitirir aşk ile deryâ söyler Derde dermânı ne bilsin deli dîvâne olan Lokman’ın sırrını Mecnûn’una Leylâ söyler Ne kadar gizlese âşık bütün âlem işitir Gönlün esrârını gözlerdeki mânâ söyler Çözemez akl-ı beşer âşık-ı şeydâ […]

Rıfat ARAZ Aşk derdiyle düştüm cana; Akıl bana akıl değil!.. Ömür damlar bu irfâna; Rüyâm nasıl asıl değil?!.. Benim bana yakın, uzak; Gönül oldu dosta durak!.. Yazılmışım varak varak; Can mânâdır, şekil değil!.. Bir yol çizdin tâ ezelde; Hasretin var her emelde!.. Kimse garip gurbet elde; Benim kadar sefil değil!.. İşte varım, dosta helâl; Bir âleme oldum misâl!.. Olur mu […]

Nusret ÇAM Olanca ihtişamıyla alev alev bir güneş, Kıvır kıvır saçlarıyla karanlığı delerken, Pırıl pırıl huzmesiyle onulmaz sevdama eş, Mini mini bir yıldıza âşık oldum yine ben. Ötelerin ötesinden bir işaret, bir yemin… Ümitlere kutlu mekân, hayal dünyama zemin… Gündüz utangaç münzevî, geceleyin tam mü’min, Bir yıldız ki, sabahlara kadar nöbet bekleyen. Ben yıldızları sevdim hep, günahlar kadar uzak, Güneşe […]

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) Mağrur olup havalanma, Hor düşersin deli gönül! Meyledip dünyaya kanma, Gör şaşarsın deli gönül! Kim kaldı ki sen kalasın, Bir körpe ceylân balasın, Ara ki Hakk’ı bulasın, Kör beşersin deli gönül! Ârif olan ilme varır, Kâmil olan hikmet görür, Âşık olan aşkla erir, Pür yaşarsın deli gönül! Gönül isen, haddi aşma, Kıyl u kāl ile uğraşma! Boşa […]

Mustafa TAHRALI Nüh felek seyrine çıkmış deli dîvâne gönül, Götürür RAST ile yârânını seyrâne gönül; Tenni tennâne gönül… Erdi seyrâne gönül… Bir nevâ çekti yanık sînesi pür-hûn olarak, Düşecek ah yine HÜZZÂM ile hicrâne gönül; Tenni tennâne gönül… Düştü hicrâne gönül… Dolaşıp şöylece mızrâb ile her perdesini, Girdi KÜRDÎLİ HİCAZKÂR’ına mestâne gönül; Tenni tennâne gönül… Ah bu mestâne gönül… Tatlı […]

Mustafa Necati Bursalı Gösterir Cemâlin Yâr, Bayram, o bayram olur. Eder beni bahtiyar, Bayram, o bayram olur!.. Diner içimde sızı, Duyarım büyük hazzı, Nebî râzı, Hak râzı, Bayram, o bayram olur!.. Lütfa boğar Yâr beni, Artık yakmaz nâr beni, Melekler sarar beni, Bayram, o bayram olur!.. Gelir götürür Burak, Ne yer kalır, ne durak, Kulum diye sever Hak, Bayram, o […]

Muhammed YETİM Ölüm günüm tabutum kabre doğru gittiği an Bu âlemin gamı vardır içimde sanma aman! «Yazık, yazık!» deme aslâ hayıflanıp da bana Kör iblisin avı olmuş zavallı ruhlara yan… Görünce na’şımı «Âh ayrılık!» deyip durma, Ki sevgilimle kavuşmak zamânıdır bu zaman… Gömüldüğümde bakıp kabre «Elvedâ!..» deme hiç; Mezar değil bana, cennet hicâbıdır açılan!.. Takılma seyrine hep batmanın, doğumlara bak; […]

Memduh CUMHUR Mecliste mülâkî olup efkârımıza, Can olmada herkes uyar ikrârımıza.. Ecdâdımızın sohbetinin yâdıyla, Nûr inmeli gökten gelip iftârımıza…  

MECNUN (İbrahim Hakkı UZUN) «Âlemlere Rahmet» dedi Hak, sırr-ı ezelsin, Aşkınla vücut buldu cihan, Sen’le yücelsin, Lütfet şu gönül, aşkını tatsın da düzelsin; Lütfunla günahkârı kapından uzak etme! Dâim o güzel yüzde açar türlü çiçekler, Etrâfını her an dolanır kutlu melekler, Mücrim de şefâat dilenip affını bekler; Lütfunla günahkârı kapından uzak etme! Âşıklara önder ve de rehber yine Sen’sin, Ham […]