Gazel
SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU)
Dil ezelden beridir «Lâ» ile «İllâ» söyler
Âlemin sırrını ancak yüce Mevlâ söyler
Sona ermez bu hitap söylenecek haşre kadar
Çünkü dağlar bitirir aşk ile deryâ söyler
Derde dermânı ne bilsin deli dîvâne olan
Lokman’ın sırrını Mecnûn’una Leylâ söyler
Ne kadar gizlese âşık bütün âlem işitir
Gönlün esrârını gözlerdeki mânâ söyler
Çözemez akl-ı beşer âşık-ı şeydâ sözünü
Her seher âh ile binlerce muammâ söyler
Böyle cevretmeyi bilmez idi bülbüllere hâr
Ona bin nâz ile her dem gül-i rânâ söyler
Usanır sanma sakın her gece ağyâra inat
O hazin besteyi bülbül güle hâlâ söyler
Böyledir hükm-i ilâhî daha elden ne gelir
İşi mâzî bitirir son sözü ferdâ söyler
Seferî boş yere uğraşma kemâlin yetmez
Sözü âhenk ile ancak yine Yahyâ söyler