TÂVİZ VEREMEM!

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com

 

Bizim soy adımız Türk, müslümanız çok şükür!
Konuşurken Selçuklu, susuyorken Osmanlı…
Kınalı kuzuların dilindeydi hep zikir,
Vefâsıza, kabrinde küsüyorken Osmanlı…

Ten fedâ eylediler, doğsun diye güneşler,
Asırlık mücadele, hiç bitmedi güreşler,
Komşusunu sırtından vuruyorken kalleşler;
Ekmeğini kardeşçe kesiyorken Osmanlı…

Mehmetçik, istiklâlin tezgâhında dokundu,
Ne canından çekindi, ne yokluktan yakındı,
O, nurlu kandillerin ışığında okundu;
Kur’ân’ın rüzgârında esiyorken Osmanlı…

Çanakkale zaferi, Marmara denizinde,
Kâfire siper oldu, zamanın dehlizinde,
Hilâlin gölgesinde, üç ayların izinde;
Peygamber’in mührünü basıyorken Osmanlı…

Îmanlı annelerin dizinde başlar ilim,
Dinde tevhid esasım, evde birlik delilim,
Hürriyet mevzusunda tâviz vermez Celil’im;
Ay yıldızı göklere asıyorken Osmanlı…