TÂVİZ VEREMEM!

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com   Bizim soy adımız Türk, müslümanız çok şükür! Konuşurken Selçuklu, susuyorken Osmanlı… Kınalı kuzuların dilindeydi hep zikir, Vefâsıza, kabrinde küsüyorken Osmanlı… Ten fedâ eylediler, doğsun diye güneşler, Asırlık mücadele, hiç bitmedi güreşler, Komşusunu sırtından vuruyorken kalleşler; Ekmeğini kardeşçe kesiyorken Osmanlı… Mehmetçik, istiklâlin tezgâhında dokundu, Ne canından çekindi, ne yokluktan yakındı, O, nurlu kandillerin ışığında okundu; Kur’ân’ın […]

Continue reading »

NASIL YAŞAMALI?

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com Bu devirde, kelâm da zor, kalem de, Nasıl konuşmalı, neler demeli? Doğru-yanlış karışırken âlemde, Nasıl yaşamalı, nasıl yemeli? Kilolar arttıkça sırtlara biner, Hangi pehlivanlar nefsini yener? Nefesi îmanla vermekmiş hüner, Nasıl yaşamalı, nasıl yemeli? İkrâm etmek gaye, yemek araçsa, Herkes haramlardan sakınıp kaçsa, Karnımız tok iken, komşumuz açsa; Nasıl yaşamalı, nasıl yemeli? Bu hayat çok kısa […]

Continue reading »

YABANCI

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com   Başlara yapışık telefonların, Madeni mi bizden, pili mi yaban? Sayısı tükenen taş fırınların, Mayası mı bitmiş, kili mi yaban? İsmi yok, Has Hâcib gibi pîrlerin, İbn-i Haldûnlara bakış mı serin? Hayvanat bahçesi olmuş yerlerin, Turnası, leyleği, fili mi yaban? Akşemseddin, Nâbî, Fuzûlî de pus, Gazâlî, Nâimâ, Kuşçu’da fânus! Ne kadar Mevlânâ, ne kadar Yûnus, Eğitimin […]

Continue reading »

A’DAN Z’YE KUŞAKLAR

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com   Birbiriyle irtibatı kesmiyor, Görüşüyor A’dan Z’ye bu nesil… Haktan yana hiç ters yöne esmiyor, Yarışıyor A’dan Z’ye bu nesil… Kaybetmeyip taklitlerin dalında, Benzemeyip düşmanların salında, Tatlıya, tuzluya Allah yolunda; Karışıyor A’dan Z’ye bu nesil… Kurban desen, nefisleri bastırıp, İsmailce teslîmiyet gösterip, Dıştan-içten küskünlüğe es verip; Barışıyor A’dan Z’ye bu nesil… Kulak verip erkeğine, kızına, Girmeliyiz […]

Continue reading »

BERATI KİMLER ALIR?

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com   Benim rüyamda bile destanı var tarihin, Hayber kapılarında, Şah Merdân’ın kır atı, Kolay mı bayraktârı olabilmek son dînin? Hıfzettim Fatih, Yavuz, Süleyman’la Murat’ı, Kimler alır beratı, kimler geçer Sırât’ı? Cennet karşılığında neler fedâ eyleriz, Kālû belâdan beri, biz Sana «belî» deriz! Tekbirleri, tehlili hep beraber söyleriz; İncir çekirdeğinde görebilsek sanatı, Kimler alır beratı, kimler geçer […]

Continue reading »

HAZLARA FREN…

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com   Bizi atan nârdan nâra, Sazlara; «Dur!» diyebilsek… Meyletmişken son bahara, Yazlara; «Dur!» diyebilsek… Şerri koyup kafeslere, Şükrederek nefeslere, Sonu gelmez heveslere; Nazlara; «Dur!» diyebilsek… Nefse olmuşken oyuncak, Dolaşırken köşe bucak, Somun gibi sıcak sıcak; Hazlara; «Dur!» diyebilsek… Nimete saldırıp birden, Nankörlüğü kaptık nerden? Ördek beklenilen yerden; Kazlara; «Dur!» diyebilsek… Hiç yerinde duramayan, Ulvî hayal kuramayan, […]

Continue reading »

ÜMİT AŞISI

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com -«Yüzakı» Gençliğine-   Bir gün elbet dağılacak, Bulutlarım, bulutlarım… Yürek yürek, kucak kucak, Ümitvârım ümitvârım… Eşten-dosttan, senden-benden, Beş vakitten, üç öğünden, Yağan yağmur, doğan günden; Ümitvârım ümitvârım… Gecelerin sabahında, Sevabında, günahında, Korkuların tezgâhında; Ümitvârım ümitvârım… Kimler doğar, kimler ölür, Her ne varsa Allah bilir, Kış gidince, bahar gelir; Ümitvârım ümitvârım… Saçlarıma düşen aklar, Müjde saklar, sabır […]

Continue reading »

ÖNCELİK

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com Bu kısa hayatla, bir uzun telâş, Dünya mı, ahret mi önceliğin ne? Ahşabın yerini alsa da talaş, Eser mi, zahmet mi önceliğin ne? Küçük ihmal, büyük dertler açıyor, Orda herkes birbirinden kaçıyor, Dâr-ı bekā yolu burdan geçiyor; Gayyâ mı, cennet mi önceliğin ne? Tedbirin bacası kalmış kurumda, Gönüller esniyor, kafalar kumda! Neyi kurtarırsın âcil durumda, Îman […]

Continue reading »

GÜZEL EVİM

CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com Ben bir şiir işçisiyim, Ne cüceyim ne bir devim! Mısraların aşçısıyım, İçten içe bir alevim… Noktayım Hak deryâsında, Bir âcizim sahrâsında, Şu imtihan dünyasında; Güzel kul olmak ödevim… İbret ile bakıyorsam, Tefekkürle akıyorsam, Besmeleyle çakıyorsam, Pas tutar mı umut çivim? Zikrederim adım adım, Sabır-şükür ağız tadım, İbâdetler kanatlarım; Tesbihlerdir yürek tavım… Bazen hayal bizi güder, Kader […]

Continue reading »