ARAP ŞİİRİNDEN TERCÜMELERLE CÂHİLİYYE HAYATINDAN KESİTLER -11-
Harun ÖĞMÜŞ
Yeşkür Oğulları’ndan meçhul bir fert, öldürdüğü kişilerin kabîlesi intikam yoluna gitmesin diye şöyle gözdağı veriyor:
أَلَا أَبْــــلِــغْ بَـــنِـــي ذُهْـــلٍ رَسُـــولاً وَخُــصَّ إِلَـى سَـرَاةِ بــَنِــي الْـبُطَـاحِ
بِــــأَنَّـــــا قَــــدْ قَـــتَـــلْــنَـــا بِــالْــمُــثَـــنَّـــى عَــبِــيـــدَةَ مِــنْــكُــمُ وَأَبَــا الْــجُــلَا حِ
فَـــإِنْ تَـــرْضَــوْا فَــــإِنَّــا قَـــدْ رَضِـيـنَا وَإِنْ تَـــأْبَـــوْا فَــــأَطْــــرَافُ الـــرِّمَـاحِ
مُــقَـــوَّمَـــةٌ وَبِـــيــــضٌ مُــــرْهَـــفَــــاتٌ تُـــتِــــرُّ جَــــمَـــاجِـــمــاً وَبَـــنَـــانَ رَاحِ
Bir haber gönderin Benî Zühl’e,
İçlerinden Benî Bütâh’a hele:
Yoktur artık Abîde’nizden eser,
Eyledik hem Ebü’l-Cülâh’ı beter!
Yatıyorlar şu an Müsennâ’da,
İki murdar azaldı dünyâda!
Gık çıkarmazsanız ne mutlu bize!
Yoksa mızrakların vebâli size…
Ve o parlak kılıçların da tabî,
Koparır dipten el ve kelleleri…
Bkz. Harun ÖĞMÜŞ, Câhiliyye Döneminde Araplar -Câhiliyye Şiirine Göre İslâm Öncesi
Arap Toplumu ve Kur’ân’ın Getirdiği Değişim- İstanbul, İz Yayıncılık, 2013, s. 108.
vezni: feilâtün / mefâilün / feilün
(fâilâtün) (fa’lün)