YÜZAKI DERGİSİ – YÜZAKI YAYINCILIK
Muhteşem Bir Mâzîden İhtişamlı Yarınlara…
ŞAİR : M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com Ağızdan her çıkan söz para etmez, İrfan meclisinde kalmadan olmaz… Varıp bir dergâhta post olmak yetmez, Kişi bu ummana dalmadan olmaz… Akla ziyan tâcı başına takma! Edepten yoksuna sırt çevir bakma! Her işittiğini ifşâya kalkma! Gönül sır mezarı olmadan olmaz… Rabbim korumazsa zarardan kulu, Nefs, insana saray gösterir holü. Yollar dolambaçlı tuzakla dolu, Mürşid-i […]
Continue reading »ŞAİR : Ali Rıza KAŞIKCI ali_rz_@hotmail.com Erirken zamanım varlık peşinde, Yokluğa düşürür fikir çilesi… Alevli gerçeğin soğuk düşünde, Beynimi pişirir fikir çilesi… Damladan deryaya yelken açarım, Azlığa sevinir yoktan kaçarım, Boşluğa görünmez tohum saçarım, Betonda yeşerir fikir çilesi…
Continue reading »ŞAİR : Ali AĞIR aliagir70@gmail.com Henüz çocuk yaşta ilklere girdi, Velîler sultanı Hazret-i Ali. Vahyin sofrasından hep nur devşirdi, İslâm kahramanı Hazret-i Ali. Gül Rasûl’ün ellerinde yoğruldu, Yoğruldukça; ilim, irfanla doldu, Âdil, zâhid, mütevâzı bir kuldu, Fazîlet insanı Hazret-i Ali. Kutlu hicret gecesinde, yatağa Girdi, aldırmadan onca alçağa, Uyudu ölümle kucak kucağa, Allâh’ın arslanı Hazret-i Ali. Bedir’de, Uhud’da o sancaktardı, […]
Continue reading »
Kıymetli Okuyucularımız, Vatan gibisi var mı? O mukaddes anneden ayrılmak zorunda kalanların mutlaka zarurî sebepleri var. Dünya hayatı için emniyetlerini ve âhiret hayatları için îmanlarını koruyamadıkları için terk ettiler vatanlarını. Hicran içinde hicret ettiler. Fakat daima bir anne özlemiyle; yeniden sarılmak, yeniden o kucağa atılmak arzusuyla semâlardadır gözler. Onlara bir Medine meltemi sunabilmek en büyük ikram… Hicret; hasretlerin, acıların […]
Continue reading »
YAZAR : Osman Nûri TOPBAŞ Hocaefendi İlâhî Hoşnutluk ve Methe Nâil Olan CENÂB-I HAK İLE DOSTLUK Cenâb-ı Hak, bu cihan dershânesini insan için yarattı. İnsanı da Zâtına muhabbet duyması, kulluk etmesi, yani dost olması için yarattı. Zira buyuruyor: “Nerede olursanız olun, Allah sizinle beraberdir.” (el-Hadîd, 4) Biz ne kadar O’nunla beraberiz? O’nunla ne kadar dostluğumuz var? O’nunla dostluk, elbette ki […]
Continue reading »
YAZAR : Osman Nûri TOPBAŞ Hocaefendi AHIRDAKİ CEYLÂN! “Avcının biri, avladığı ceylânı öküz ve eşeklerle dolu bir ahıra hapsetmişti. Ceylân, ahırda şaşkınlık ve korku içinde bir taraftan diğer tarafa kaçıyordu. Avcı, akşamüstü gelerek hayvanların önüne saman döktü. Eşekler ve öküzler büyük bir iştahla kapışarak yemeye başladılar. Ceylân ise; kâh ürktü, kâh bu samanlardan çıkan toz ve topraktan acıyan gözlerini ovaladı. […]
Continue reading »
YAZAR : M. Ali EŞMELİ seyri@seyri.com seyri@yuzaki.com Tarih göçlerle dolu. Kimisi büyük âfetler, kıtlıklar, hastalıklar yüzünden. Kimisi ağır zulümler ve inanç bakımından yaşanılmaz şartlar ve ortamlar yüzünden. Kimisi de hunhar savaşlar ve katliamlar yüzünden. Dün de öyle bugün de. Sayısız göç. Bu hususta; Türkiye’miz, zarurî bir göç merkezi. Dağılan devâsâ Osmanlı mülkünden merkeze doğru iki yüz senedir devamlı bir hicret […]
Continue reading »
YAZAR : Sami BÜYÜKKAYNAK skaynak48@hotmail.com Globalleşen bir dünyada yaşıyoruz. Dünya o hâle geldi ki; en uzak köşesinde yaşanan bir hâdise, saniyesinde en ücra yerlere ulaşıyor. Adını hiç duymadığımız yerleşim yerindeki bir vak’adan, sanki yanı başımızda olmuş gibi ânında haberdar olabiliyoruz. Tabiî ki haberdar olmak, insanın üzerine muazzam bir sorumluluk yüklüyor. İster istemez, duyduğunuz bir haber karşısında tepki vermek zorunda kalıyorsunuz. […]
Continue reading »
YAZAR : Doç. Dr. Harun ÖĞMÜŞ ogmusharun@yahoo.com Hicret, hicr, hicran hep aynı kökten gelen kelimeler. Ayrılık, dolayısıyla gurbet, hüzün, hasret, iç burkulması, gönül yarası demek. Hepimizin az-çok tattığı bir duygudur. Tahsil görürken, askere giderken, ekmek parası kazanırken, gelin olurken… Bunların hiçbirini yaşamamış olanımız illâ ki çocukluğunda kısa bir süre de olsa ailesinden ayrı kalmış, şairin; Zülfün beni bağlar ve çeker […]
Continue reading »
YAZAR : Dr. Çetin DEMİRCAN cetindemircan2@hotmail.com Ne yerlerini değiştirebiliyorlardı, ne yurtlarını… Ne evlerini, ne giysilerini… Onlar da biliyorlardı ki, durumlarıyla ilgili, değiştirebilecekleri tek şey vardı. “–Aşımız…” dediler, “–Biz yaparız!” “–Pişmiş aş vermeyin, malzemeleri verin, biz kendimiz yaparız, hiç olmazsa bu bizden olsun. Kendimizi yurdumuzda hissettiren bir şeyler olsun!” dedi Suriyeli sığınmacılar. İnsanlık tarihi böyle acı hicret örnekleriyle dolu. İnsanlar zulme […]
Continue reading »